Ο Δημήτρης Κολιοδήμος ασχολείται με τον κινηματογράφο από το 1975, στην αρχή ως σκηνοθέτης δύο μικρού μήκους ταινιών, στη συνέχεια ως αρθρογράφος και κριτικός σε περιοδικά και εφημερίδες, συντάκτης ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών (στην ΕΡΤ), συγγραφέας ή επιμελητής βιβλίων. Εμπνευστής και βασικός συντάκτης της ετήσιας έκδοσης-αλμανάκ της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), "Κινηματογράφος", της οποίας είναι τακτικό μέλος από το 1978 και έχει διατελέσει γενικός γραμματέας και μέλος του ΔΣ της. Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Ακόμα, έχει διατελέσει μέλος της επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Κινηματογράφου, του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Κινηματογραφίας και του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Δίδαξε ιστορία του κινηματογράφου στην κινηματογραφική σχολή Αθανασίου Παπαντωνόπουλου, μεταξύ 1985-1989. Επί είκοσι χρόνια εργάστηκε στην τηλεόραση, όπου διετέλεσε επί μακρόν διευθυντής προγράμματος του Star Channel και διευθυντής τηλεόρασης του Σκάι TV. Είναι συμπαραγωγός της ταινίας "Deep End" (2008), σεναριογράφος και συμπαραγωγός της τηλεοπτικής σειράς "Το σινεμά γυμνό" (2009), και της ομότιτλης ταινίας (2010), και executive producer της ταινίας "Ο θάνατος που ονειρεύτηκα" (2010). Τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας "Παρασκευή+13", έχει γράψει, μεταξύ άλλων, τα βιβλία: "The Greek Filmography: 1914 through 1996" (1999), "Λεξικό ελληνικών ταινιών: από το 1914 μέχρι το 2000" (2001· 2011), "Ο κόμης Δράκουλας στην οθόνη" (2004), "80 χρόνια ξένος κινηματογράφος στην Ελλάδα" (2005), "Η λατρεία του αίματος" (2006), "Η Ελλάδα μετά τα μεσάνυχτα" (2007) και "Cineλόγιο" (2008).
Υπάρχουν ταινίες που θέλεις να δεις και να ξαναδείς! Είναι ταινίες που αγάπησες από την πρώτη στιγμή, που μίλησαν αμέσως στο θυμικό σου, που σε πλημμύρισαν συναισθήματα και γέμισαν το είναι σου...
Ταινίες τόσο κακές, που ο θάνατος μπροστά τους φαντάζει σωτηρία! Οι Εκδόσεις Οξύ με μεγάλη χαρά και άφθονο χιούμορ παρουσιάζουν το βιβλίο του Δημήτρη Κολιοδήμου «101 ελληνικές ταινίες που πρέπει να πεθάνεις πριν τις δεις», μία λίστα με τις κριτικές των πιο κακών ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου...
25 κείμενα που θέλατε να διαβάσετε, αλλά δεν ξέρατε που να τα βρείτε! Ένα βιβλίο-ανθολόγιο, που κλείνει το μάτι στον σινεφίλ αναγνώστη του και προϊδεάζει τον θεατή-βιβλιοφάγο για διαλεχτές κι εξαιρετικές απολαύσεις....
Απολαύστε μερικούς τίτλους ταινιών, έτσι όπως βγαίνουν από τις σελίδες αυτού του βιβλίου και υπόσχονται στον υποψήφιο θεατή τους ένα μικρό ταξίδι αναψυχής στον κόσμο του φανταστικού (κυρίως, αλλά όχι μόνο): "Αίμα στα νύχια του Σατανά", "Αίμα στο καυτό κορμί της Τζένιφερ", "Κολασμένες παρθένες διψασμένες για αίμα", "Μυαλά στο αίμα", "Ο νεκροφάγος διψάει για αίμα", "Παγιδευμένη στο κάστρο του αίματος", "Σάρκα & αίμα για το Άλιεν", "Το σπίτι που έσταζε αίμα", "Ο σχιζοφρενής που τρέφεται με αίμα", "Φρικιά διψασμένα για αίμα"....