"Η Χριστίνα Παπαδάκη και ο Δημήτρης Φραγκιόγλου διασκεύασαν πολύ έξυπνα το έργο, προσθέτοντας μερικά πολύ ωραία τραγούδια (σε στίχους Τιμόθεου Γεωργίου και μουσική Αντώνη Βεκρή) κι έναν αφηγητή που άλλοτε παρεμβαίνει σε μικρούς ρόλους κι άλλοτε σχολιάζει με σημερινή, ειρωνική συχνά ματιά, τα δρώμενα....

Όταν πεθαίνει το 1894 στη Ζάκυνθο, η κοντέσα Αγάπη Μαρτινέγγου, μητέρα της 10χρονης Αστέρως, η γιαγιά Ειρήνη, η θεία Φρόσω και ο θείος Στρατής, την στέλνουν, μαζί με τον 5χρονο αδελφό της, τον Πίπη, να περάσουν το καλοκαίρι στο σπίτι μιας άγνωστης συγγενούς τους που έχει δυο παιδιά σχεδόν συνομήλικα....

Ένα παραμύθι για τον Ήλιο, τη Θάλασσα και τις Διακοπές....

Στη Μινωική Κρήτη, το να γίνει κάποιος αρχιερέας ή αρχιέρεια, και να του δώσουν το μαγικό, χρυσό δαχτυλίδι, ήταν πάρα πολύ δύσκολο, μέχρι και αδύνατο, γιατί πρώτα έπρεπε να δει ένα όραμα με τη Μεγάλη Θεά, τη Μινωική Κυρά της Φύσης....

Ένα μικρό, τρυφερό βιβλιαράκι με πολλή αγάπη και πολλά ματάκια....

-...

Η Άννα θέλει να τελειώσει το παραμύθι της....