"...Ο βασικότερος στόχος της διοίκησης θα πρέπει να είναι η εξασφάλιση της μέγιστης δυνατής ευημερίας για τον εργοδότη, σε συνδυασμό με τη μέγιστη δυνατή ευημερία για τον εργαζόμενο... Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως σε ολόκληρη την ιστορία του βιομηχανικού κόσμου το μεγαλύτερο ποσοστό των οργανώσεων τόσο των εργοδοτών όσο και των εργαζομένων προτιμά την αντιπαράθεση και όχι τη συνύπαρξη... ...Η πλειοψηφία εργοδοτών και εργαζομένων πιστεύει πως τα θεμελιώδη συμφέροντα τους είναι εξ ορισμού ανταγωνιστικά. Αντίθετα, η επιστημονική διοίκηση θεμελιώνεται πρωταρχικά στην πεποίθηση πως τα πραγματικά συμφέροντα και των δύο ομάδων ταυτίζονται πλήρως, καθώς η ευημερία του εργοδότη δεν μπορεί να διαρκέσει μακροχρόνια, αν δεν συνοδεύεται από ευημερία για τους εργαζόμενους και αντίστροφα. Τέλος, η επιστημονική διοίκηση πρεσβεύει πως είναι δυνατόν να αποδοθεί και στους εργάτες αυτό που επιθυμούν περισσότερο (υψηλοί μισθοί) αλλά και στους εργοδότες (χαμηλό κόστος παραγωγής)..." Frederick Winslow Taylor Αρχές της Επιστημονικής Διοίκησης, 1911