Δύο αγάπες γεννούν και αρδεύουν αυτό το βιβλίο....

Το μικρό αυτό βιβλίο περιλαμβάνει μια τριάδα πειραματικών, θα έλεγα, κειμένων, τα οποία στοχεύουν σε μια θεολογική οντολογική πλαισίωση μιας κριτικής υποδοχής της ψυχανάλυσης, υποδοχή η οποία αυτοτοποθετείται στην προοπτική που ο συγγραφέας θεωρεί ως ουσιώδη:

Τί απομένει όταν η θεολογία αδυνατεί πλέον να βεβαιώσει είτε την υπερβατικότητα είτε την ενδοκοσμικότητα του Θεού; Πώς η ριζική ελευθερία του Θεού υποθάλπει τη ριζική ελευθερία του ανθρώπου; Τα όντα είναι δεδομένα ως προσδιορισμένες φύσεις ή ανοικτά στο αίνιγμα του διαλόγου; Ως ποια ριζική διαφορά υπάρχει πραγματικά η κτιστή φύση; Η χάρις συνιστά μιαν έξοδο από τη φύση ή έναν φωτισμό του άγνωστου πυρήνα της; Ποια είναι η κρυμμένη όψη της Θεανθρωπίας; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα τα οποία το βιβλίο τούτο επιχειρεί να αντιμετωπίσει, αναμοχλεύοντας ένα σημαντικό μέρος της νεωτερικής θεολογικής πείρας στην δοκιμασία της οσμωτικής διήθησης των αρχαίων πηγών της....

Για αιώνες ο διάλογος ανάμεσα στον Γρηγόριο Παλαμά και τον Θωμά Ακινάτη θεωρήθηκε αδύνατος για την χριστιανική θεολογία....

Η αρχαία φιλοσοφία μπορεί να ιδωθεί από την πλευρά της μεταφυσικής της ιστορίας, η οποία ήδη στον Αριστοτέλη αποκαλύπτεται ως θεολογική; Η πρωτοτυπία του βιβλίου αυτού έγκειται στο ότι πραγματοποιεί μια προσέγγιση του μεταφυσικού/θεολογικού υποστρώματος των αρχαιοελληνικών φιλοσοφικών αναζητήσεων, όχι εξερευνώντας την ιστορία των κοινών με την Χριστιανική θεολογία όρων, αλλά με μια μέθοδο υπαρξιακής συσχέτισης...

Ποιες εγγενείς αδυναμίες και αντιφάσεις ταλανίζουν την μετα-Διαφωτιστική νεωτερικότητα; Ούτε η φιλοσοφία του υποκειμένου, ούτε η ψυχολογία του ασυνειδήτου, ούτε η Μαρξιστική ή φιλελεύθερη οικονομία,

Πρωταρχικό μου ενδιαφέρον είναι η διαμόρφωση μιας σύγχρονης Ελληνο-δυτικής ανθρωπολογίας με θεολογική αφόρμηση, η οποία να μπορεί να προσφέρει ορισμένες απαντήσεις και σε φιλοσοφικές και ψυχολογικές αναζητήσεις...