Στο παρόν δεύτερο βιβλίο της τριλογίας, που έχει ως τίτλο Η ελληνική ταυτότητα στη "Νέα Τάξη", καταγράφεται η επιδίωξη των δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης για τη δημιουργία ενός κόσμου "πολυ-πολιτισμικού"-που στην πραγματικότητα οδηγεί αναπόδραστα στην επιβολή ενός και μοναδικού πολιτισμού-και η οφειλόμενη και αναγκαία αντίσταση απέναντι σ αυτή τη νέα κατάσταση. Η άμυνα των λαών σ αυτή την κοινωνική και πολιτισμική ισοπέδωση και απορρύθμιση είναι αποκλειστικά μία: η σφυρηλάτηση των δεσμών τους, της ταυτότητάς τους και του εθνικού τους πολιτισμού. Για τη χώρα μας αυτό σημαίνει κυρίαρχη διαφύλαξη των ελληνοχριστιανικών μας παραδόσεων, της πολιτισμικής μας συνέχειας, της γλώσσας και της ιστορίας μας. Γι αυτό και το παρόν πόνημα προβάλλει και αναβαθμίζει βασικές αρχές και αξίες, ξεχασμένες και παραγκωνισμένες σήμερα λόγω της παγκοσμιοποίησης.[...] Στο βιβλίο αυτό λοιπόν διαμορφώνεται μια συγκεκριμένη πρόταση. Που δεν αγνοεί ασφαλώς και δεν υποβαθμίζει τη δύναμη της παγκοσμιοποίησης και των νέων τεχνολογιών. Και που δεν θεωρεί βέβαια έγκλημα την οικονομική πρόοδο, την ανάπτυξη, τον πλουτισμό και το κέρδος. Που όμως παράλληλα προτείνει τη θέσπιση και μίας προστατευτικής ομπρέλας και ενός μηχανισμού προστασίας για τους αδύνατους και τις ασθενείς και ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Ένα μέρος αυτού του "τείχους άμυνας" και της προστατευτικής αυτής ομπρέλας αποτελεί και η ελληνική μας ταυτότητα.