Ηταν Απρίλης του 1939 όταν ο Σάββας, από τον Άγιο Θωμά Μεσολογγίου, 40 και… χρόνων, μοναχογιός, με κληρονομημένο από τον πατέρα του βιος και τέσσερις αδερφές στο κατόπι του να τον υπηρετούν –για πάντα πίστευε ο ίδιος, ίσαμε να τους γυαλίσει στο μάτι κάποιος αρσενικός, ήταν η αλήθεια– παντρεύτηκε τη δεκαοχτάχρονη Ερατώ, από το Κρίκελλο Ευρυτανίας...
Η Λένη, ο Γιώργης, ο Βασίλης, ο Κωστής, θύματα του αδελφοκτόνου πόλεμου (1947-1949), μέσα από τις σελίδες αυτού του μυθιστορήματος, μολογάνε τα βάσανά τους για να μην επαναληφθούν ποτέ ξανά...
Η Αικατερίνη αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο τη ζωή τη δική της και της φίλης της, της Αφροδίτης, στα χρόνια της εφηβείας, με διάθεση αυτοσαρκασμού και πολύ χιούμορ.
Απ'' τα ρηχά νερά της Λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου και του Μαΐστρου τα χάδια γεννήθηκε, μια φορά κι έναν καιρό , καλοκαίρι ήταν, ένα κοριτσάκι πανέμορφο, που το λέγανε Αφρολουλουδένια...