Τυπικά, η "Αισθηματική ιστορία", που μόλις τελείωσε, είναι μετάφραση· και άλλες "Αισθηματικές ιστορίες" ίσως να είναι μεταφράσεις· όμως το διακύβευμα, και σ αυτές τις περιπτώσεις, δεν (θα) είναι καθ εαυτήν η μετάφραση, αλλά, ολοφάνερα πια, ομολογημένα, η "μεταστροφή" ("η εκτροπή-και-η-εκ-νέου-οικειοποίηση", θα λέγαμε ακριβέστερα και πιο άκομψα), του δεδομένου ποιητικού υλικού (της συντελεσμένης μετάφρασης)· ή, απλούστερα, η πλήρης ανάκτηση της αξίας χρήσης του: εδώ πρέπει να μετατοπιστεί εφεξής η έμφαση, για να μη χαθεί το παιγνίδι που παίζουμε ήδη μεταφράζοντας-ή-γράφοντας ποίηση....
Το "Ποίημα του αγέρα" και το "Ποίημα του τέλους", δύο μεγάλες ποιητικές συνθέσεις της Μαρίνας Τσβετάγιεβα που φανερώνουν όλο το εύρος των πειραματισμών της μεγάλης ρωσίδας ποιήτριας....
H Μαρίνα Τσβετάγιεβα έγραψε το κείμενο "Ο δικός μου Πούσκιν" προς το τέλος του 1936 με αρχές του 1937, όταν ήταν σαράντα πέντε χρονών, στα περίχωρα του Παρισιού, όπου ζούσε....