Η Λόλα Ριτζ (1873-1941) γεννήθηκε στο Δουβλίνο, μετανάστευσε στη Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία και εγκαταστάθηκε στις Η.Π.Α το 1907. Ήταν αναρχική, μοντερνίστρια, ριζοσπάστρια αλλά και λυρική ποιήτρια, ζωγράφος και συντάκτρια πρωτοποριακών λογοτεχνικών περιοδικών με πολύ έντονη παρουσία στην κοινωνική ζωή της εποχής της και στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Στο έργο της συνδύασε με μοναδικό τρόπο την συλλογική και την ατομική διάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης χρησιμοποιώντας το σώμα ως φορέα και σημείο συνάντησης, ειδικά το γυναικείο σώμα που «κοπιάζει και ποθεί». Δημοσίευσε πέντε τόμους ποίησης μεταξύ 1918 και 1935 και το δοκίμιο με τίτλο Η γυναίκα και η θέληση για δημιουργία το 1919, δέκα χρόνια πριν από το γνωστό δοκίμιο της Βιρτζίνια Γουλφ Το δικό της δωμάτιο. (Πηγή: "Εκδόσεις Κείμενα", 2023)
Οραματίσθηκαν άραγε μέσα στους αιώνες —Mε αυτά τα καθαρά και σκοτεινά μάτια, Που κοίταξαν τον ήλιο κατά πρόσωπο και δεν τυφλώθηκαν— Την πορεία της αιώνιας σάρκας τους; Το σώμα που πονά ως καθρέφτης του κόσμου είναι μια συνθήκη που χαρακτηρίζει όλη την ποιητική παραγωγή της Ριτζ...