Τι είναι η ηγεσία; Ποια είναι τα μυστικά της τακτικής με την οποία ένας άνθρωπος καταφέρνει να οδηγήσει εκατομμύρια άλλους στη σωτηρία ή στην καταστροφή; Η ηγετική ικανότητα είναι εγγενής ή μήπως μπορεί να γίνει αντικείμενο μελέτης; Και το σημαντικότερο, υπάρχουν κάποιες κοινές τεχνικές στην ηγεσία οι οποίες μπορούν να υιοθετηθούν ανεξάρτητα από το μήνυμα που ο εκάστοτε ηγέτης θέλει να μεταδώσει; Επιλέγοντας τον Αδόλφο Χίτλερ και τον Ουίνστον Τσώρτσιλ, δύο ηγέτες διαμετρικά αντίθετους ως προς όσα αντιπροσώπευαν αλλά και ως προς τις μεθόδους που υιοθετούσαν, ο βραβευμένος ιστορικός Andrew Roberts εξετάζει το φαινόμενο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας και οδηγείται σε σημαντικά συμπεράσματα. Κάνοντας παραλληλισμούς με ηγέτες άλλων εποχών στο πρώτο και το τελευταίο μέρος του βιβλίου του και διερευνώντας εξαντλητικά τις κοινές πτυχές της ηγεσίας του Χίτλερ και του Τσώρτσιλ, ο Roberts καταλήγει σε συμπεράσματα σχετικά με την πρακτική των ηγετών που εφαρμόζεται ακόμη και στις μέρες μας. Επιπλέον εξετάζει τις απόψεις και τις κρίσεις του ενός ηγέτη για τον άλλο και την επίδραση που είχαν οι απόψεις αυτές στην τελική έκβαση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σ έναν κόσμο που μοιάζει να εξαρτάται σήμερα από την ηγεσία περισσότερο από ποτέ άλλοτε στο παρελθόν, ο Roberts θέτει καίρια ερωτήματα σχετικά με την ανάγκη μας να καθοδηγούμαστε, υποχρεώνοντάς μας να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε εκείνους που λαμβάνουν αποφάσεις για λογαριασμό μας.