[Δείγμα γραφής] Ρωτούσε τον Μάγο να του πει πόσο σκληρή κι ανέκφραστη μπορεί να γίνει η ομορφιά - Όσο κι ένα διαμάντι, του απαντούσε - Τότε κάνε το διαμάντι να τραγουδήσει κι εσύ Αστρονόμε βάλε το φεγγάρι στο κλουβί - Ζητώ συγνώμη για τη δυσάρεστη υπενθύμιση όμως δεν είστε παρά ο χρυσός κληρονόμος ενός χρεοκοπημένου κόσμου - Ναι αλλά είναι καλό να έχεις συντελέσει στη χρεοκοπία του κόσμου άλλο ένα βήμα για την ποθητή υστεροφημία...

"Δεν συμπονούμε τον ασθενή": Η Ποίηση: σαν ακριβό γαλλικό άρωμα φοριέται σε σταγόνες....

ΤΟ ΚΟΥΚΛΟΣΠΙΤΟ Όταν ήσουν μικρή Έπαιζες με τις κούκλες σου κρυφτό Μια μέρα έτρεξες να κρυφτείς Εκεί όπου κανένας δεν θα μπορούσε να σε βρει Τότε κλειδώθηκες κατά λάθος σε λιλιπούτεια φυλακή Η γάτα του σπιτιού κατάπιε κατά λάθος το κλειδί Η απουσία σου κατά λάθος δεν έγινε από κανέναν αντιληπτή Κάποτε κατά λάθος μεγάλωσες Τότε τα χέρια σου βγήκαν από τα παράθυρα Τα πόδια σου από την πόρτα Και το κεφάλι σου από την καμινάδα Η απόδρασή σου απ το κουκλόσπιτο θεωρήθηκε κατά λάθος επαναστατική...

Τα δέντρα εγκατέλειψ...

-

«… Ήταν ένας ήχος στριγκός και διαπεραστικός που δύσκολα μπορούσε κανείς με αληθοφάνεια να περιγράψει χωρίς ν’ ανατριχιάσει...

Η ΚΙΤΡΙΝΗ ΕΚΔΟΧΗ Εδώ είμαι ξαπλωμένος...