Μέσα σε αυτή την αναμπουμπούλα έμελλε λοιπόν να συναντηθούν η εξαίρετη δεσποινίδα, Αρετή Καρακωνσταντή, δακτυλογράφος της Δημαρχίας μας και ο διακεκριμένος σολίστας, άρτι αφιχθείς εκείνην ακριβώς την ημέρα εξ Αθηνών για μία και μοναδική συναυλία στην πόλη μας, συνοδεία και της μανδολινάτας «Απόλλων», Στέφανος Ρήγος, σύμφωνα με τις συστάσεις στις οποίες προέβη ο συγχυσμένος ακόμη από το επεισόδιο του Αζόρ, αρχιμουσικός Αλέξανδρος Καλλιγέρης, μόλις αντελήφθη αφενός ότι η εστία της αναστατώσεως είχε πλέον καταλαγιάσει πλήρως μετά και την πυροσβεστική επέμβαση των δύο δεσποινίδων, αφετέρου δε ότι μία νέα εστία, αισθηματικής φύσεως αυτή τη φορά είχε ήδη φουντώσει απότομα ως πυρκαγιά σε στάχυα, γύρω και πάλι από τον σκύλο του, δια των βλεμμάτων των δύο νέων, οι οποίοι πολλές μεταξύ τους κουβέντες δεν είπαν· δεν ήταν άλλωστε ούτε ο τόπος κατάλληλος ούτε δε χρόνος υπήρχε επαρκής για πολλά περισσότερα, μίλησαν όμως τα μάτια τους στη στιγμή και είπαν τα πάντα...
Στον πρώτο τόμο αυτού του πονήματος ήπιαμε τις σταγονίτσες της τοπικής μας ιστορίας, μια χρονιά πριν απελευθερωθεί το νησί μας από τον οθωμανικό – τουρκικό ζυγό μέχρι και το τέλος του 1933 και παρακολουθήσαμε τα πρώτα βήματα της ελευθερίας και της ανοικοδόμησης μιας κοινωνίας, που έβαλε τις βάσεις αυτού που είμαστε σήμερα, με δυο κορυφαίες στιγμές, αυτή της απελευθέρωσης και αυτή της Μικρασιατικής Καταστροφής...
Το τρίτο βιβλίο της με τίτλο «Το δέντρο στην άκρη του δάσους» (2024) είναι παραμύθι που εστιάζει στο πρόβλημα του εκφοβισμού στις ανθρώπινες σχέσεις...
Είναι πεπεισμένος πως εκείνο το «μοιραίο» απόγευμα στο Μπάτλερ, είχε τον «Θεό» μαζί του κι έτσι κατάφερε να γλιτώσει με μια ενοχλητική γρατζουνιά στο αυτί...
He is convinced that during that fatal afternoon in Butler God was with him, so hemanaged to survive an assassination attempt with only an annoying ripping in the ear...