Η παρούσα μελέτη πραγματεύεται έννοιες, ορολογίες και φιλοσοφικές προσεγγίσεις από τα πεδία της Φαινομενολογίας, της Σημειωτικής, της Συστημικής θεωρίας, της Ερμηνευτικής και της Πραγματολογίας, με σκοπό να ερευνήσει τους κώδικες, τα συστήματα και τα αποσπάσματα του σύγχρονου κόσμου υπό το πρίσμα της αντιπαράθεσης με αρχέγονες δυαρχίες, προβαίνοντας, έτσι, σε μια διαλεκτική περί πραγματικότητας, ελευθερίας και αλήθειας με την τάξη πραγμάτων...
Ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας (2005), Χάρολντ Πίντερ, είναι κυρίως γνωστός για τα θεατρικά του έργα, ενώ λίγοι γνωρίζουν την εκτενή ενασχόλησή του με τον κινηματογράφο...
Το παρόν βιβλίο αποτελεί την επεξεργασμένη μορφή της διδακτορικής μου διατριβής την οποία υποστήριξα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ τον Φεβρουάριο του 2022...
«Τρεις φορές ο στοχασμός του Ντελέζ στρέφεται ειδικά στις παραστατικές τέχνες: στην εισαγωγή στο Διαφορά και επανάληψη, σε ένα δοκίμιο που συνοδεύει ένα θεατρικό κείμενο του Ιταλού σκηνοθέτη Καρμέλο Μπένε («Un manifeste de moins», στο Superpositions), και σε ένα ακόμη που τίθεται ως επίμετρο σε μια σειρά σύντομων έργων του Σάμιουελ Μπέκετ (Ο εξαντλημένος)...
Το 2021 ήταν η διακοσιοστή επέτειος της ελληνικής επανάστασης, η οποία, όπως και η εκατοστή, δεν εορτάστηκε όπως έπρεπε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού...
«Εδώ και περισσότερο από είκοσι χρόνια που γράφω θεατρικά έργα, μου φαίνεται πως πάντα το σκεφτόμουν αυτό λίγο ή πολύ, παρόλο που δεν το διατύπωνα πάντα με τόσο επιγραμματικό τρόπο (κάτι για το οποίο ζητώ συγγνώμη από εκείνους που με άκουσαν μερικές φορές να ρητορεύω επί μακρόν κατά το διάστημα αυτών των είκοσι-τριών χρόνων...
Το βιβλίο αυτό είναι ένα εργαλείο σκηνικής πρακτικής το οποίο απευθύνεται στους ανθρώπους του θεάτρου: ηθοποιούς, σκηνοθέτες, φοιτητές και καθηγητές πανεπιστημιακών τμημάτων θεάτρου, σπουδαστές και καθηγητές δραματικών σχολών ή σχολών σκηνοθεσίας...
Comme il a déjà été mentionné, l’originalité de ce travail réside dans la théorie linguistique, la pragmatique, que nous avons appliquée sur ce dramaturge privilégié pour son style marivaudien, plein d’inférences...
Ο Δημήτρης Δημητριάδης (γεννημένος το 1944 στη Θεσσαλονίκη) είναι χωρίς άλλο μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου: πολυσχιδής λογοτέχνης σε όλα τα είδη, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, στοχαστής και σχολιαστής του πνευματικού βίου και των πολιτισμικών γεγονότων, από τους πολυγραφότερους λογοτέχνες και δραματουργούς, ο οποίος παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εξαιτίας της ασύμμετρης πρόσληψης των έργων του, καθώς μόλις μετά το millenium αποκτά μια κάπως μονιμότερη σχέση με τη θεατρική σκηνή...