Η Τέχνη Να Ζεις και Να Πεθαίνεις είναι ένα βιβλίο με επιλεγμένα αποσπάσματα από ομιλίες του Osho, που μας δίνουν τα κλειδιά για να ζήσουμε και να πεθάνουμε με ευδαιμονία.
Η συλλογή αυτή των άχρονων διδασκαλιών ενός από τους μεγαλύτερους Σοφούς της Ινδίας, του Σρι Νισαργκαντάττα Μαχαράτζ, θεωρείται από πολλούς ως ένα κλασικό πια πνευματικό έργο της σύγχρονης εποχής αποκαλύπτει τη μοναδικότητα και το μεγαλείο της ζωής και του έργου του Σοφού...
Οι Εκδόσεις Δίον και το Βιβλιοπωλείο Ψαράς, πιστοί πάντα στο αναγνωστικό τους κοινό, έχουν τη χαρά και την τιμή να σας παρουσιάσουν, για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, την καθιερωμένη Αστρολογική...
Η εσωτερική γνώση συνδυάζεται με την θρησκειολογική έρευνα και μελέτη, με αποτέλεσμα να έχουμε μια ουσιώδη και εις βάθος ανάλυση των επιδράσεων που δέχθηκε κατά τη...
Μία από τις βασικές παραδοχές του Παρακέλσου ήταν ότι τα διάφορα πλάσματα της ελληνορωμαϊκής μυθολογίας και της ευρωπαϊκής λαϊκής παράδοσης μπορούν να αποδοθούν σε καθένα από...
Ο συγγραφέας, βασισμένος πάνω στην πλούσια επαγγελματική του γνώση για τον αποκρυφισμό και την παραψυχολογία, αναλύει με επιστημονική αυστηρότητα όλο εκείνο το σύνολο των περιστατικών, που αντιπροσωπεύουν τις πλέον παραμελημένες απόψεις ή τις λιγότερο γνωστές...
Ο στόχος μου στο Εγχειρίδιον της Ωριαίας Αστρολογίας είναι να παρουσιάσω έναν καθαρό και κατανοητό οδηγό στην τέχνη της ωριαίας αστρολογίας. Το 1ο μέρος διδάσκει...
Αναζητώντας τη Φλόγα μέσα στο πιο βαθύ σκοτάδι!
«Φως, περισσότερο φως!» θρυλείται πως ήταν τα τελευταία λόγια του σπουδαίου Γερμανού ποιητή, μυθιστοριογράφου και φυσιοδίφη, Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε...
Τα ζώα είναι προικισμένα με μια διαίσθηση την οποία δεν διαθέτουμε εμείς οι άνθρωποι και, σύμφωνα με τη μελέτη πολλών επιστημόνων, αν είχαμε δώσει μεγαλύτερη προσοχή σ’ αυτό τους το χάρισμα, θα είχαμε αποφύγει πολλές καταστροφές...
Ο Ουίλιαμ Ρίβερς υπήρξε μία από τις διαμορφωτικές φυσιογνωμίες του πεδίου, ανάλογη με τον Φραντζ Μπόας και τον Μαρσέλ Μως, ένας από τους πρωτεργάτες της βρετανικής ανθρωπολογίας: ο Μαλινόφσκι κάποτε τον αποκάλεσε «άγιο-προστάτη της επιτόπιας έρευνας», και σε ορισμένους κύκλους στην εποχή του είχε τη φήμη του «άγγλου Φρόυντ»...
Η νοημοσύνη μας από τον νόμο της αιτιότητας γλιστρά και φεύγει απαρατήρητη, απαλά και αθόρυβα. Προκαταλαμβάνοντας τον Κρόνο/χρόνο τείνει να διαχυθεί αδιαφοροποίητη στο δίκτυ της συγχρονικότητος, χωρίς όμως να παρακωλύει τον νόμο της αιτιότητας στην λειτουργία του.