Πώς μπορούμε να ζήσουμε καλά και πολλά χρόνια πετυχαίνοντας μία αρμονία σώματος, πνεύματος και ψυχής; Όλοι μας δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στο σώμα μας και στην εμφάνισή μας, λιγότερη στις πνευματικές μας δραστηριότητες και ακόμη λιγότερη στην ψυχή...
Το παρόν βιβλίο είναι μια πνευματική βιωματική αναζήτηση αναφορικά με θεμελιώδη ερωτήματα που απασχολούν τον άνθρωπο και κυρίως το αν υφίσταται προορισμός του...
- Ο Έρωτας, η ερωτική επιθυμία που είναι σύμφυτη με αυτόν, αποτελούν αιχμή των ενορμήσεων Ζωής, των δυνάμεων εκείνων που τείνουν προς την ένωση, τη σύνθεση και τη δημιουργία...
Η Ιστορία του Ελληνικού κόσμου δεν είναι η ιστορία ενός κοινού λαού που χωράει σε ένα κράτος, αλλά του κόσμου που κινήθηκε στην κοσμοϊστορία ως πλήρες κοσμοσύστημα με θεμέλιο τον ανθρωποκεντρικό πολιτισμό, δηλαδή τις κοινωνίες εν ελευθερία...
- Γιατί εξακολουθεί ο πόλεμος να είναι δάσκαλος της βίας; - Θα ήταν άλλος ο κόσμος μας, αν είχαμε ακούσει τον Θουκυδίδη; - Συνεχίζει η δίψα για την εξουσία να είναι η αιτία των πιο μεγάλων καταστροφών για την ανθρωπότητα; Στο βιβλίο αυτό –τέταρτο κατά σειράν μετά τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη– συναντούμε στο Δημόσιον Σήμα του Κεραμεικού τον Θουκυδίδη, τον ιστορικό, που πίσω από τα γεγονότα είδε τα πάθη των ανθρώπων...
- Ένα μεσαιωνικό χειρόγραφο με τίτλο Πάτερ Ημών, που γίνεται best seller… - Mια μοναχική ψυχίατρος, που ζει με τις φαντασιώσεις της στο σήμερα και στο χθες… - Ναΐτες ιππότες, που ζουν ανάμεσά μας, και παράλληλα σύμπαντα συνθέτουν ένα πολύπλευρο μυθιστόρημα με κεντρικό θέμα τη μετενσάρκωση...
- Πώς επιδιορθώνεται μια χώρα που είναι χαλασμένη; - Πώς θεραπεύεται όταν με τα κοινά ασχολούνται κυρίως στρεβλωμένοι άνθρωποι; - Πώς γιατρεύονται τα χρόνια νοσήματα του τόπου μας, τα οποία μάλιστα επιδεινώνονται με εισαγόμενες επιπλοκές; Τα κείμενα του παρόντος τόμου αγγίζουν πολλές πτυχές της δημόσιας ζωής: πολιτική, παιδεία, κοινωνία, εκκλησία...
Ποια από τα θεμελιώδη προβλήματα που ταλανίζουν τον άνθρωπο μπορούν να λύσουν οι επιστήμες; −«Όλα», αποφάνθηκαν απερίφραστα δυο έφηβοι που κουβέντιαζαν ένα βράδυ του περασμένου αιώνα στο μαγαζάκι της γειτονιάς τους...
Ο Θέμης Παναγιώτου, με ειρωνεία, με περιπαιχτική διάθεση ή ύφος κωμικό, με σαρκασμό αλλά και συμπόνια, μιλάει για ανθρώπους που πρωταγωνιστούν σε πραγματικότητες, σε ενύπνια, σε κόσμους φαντασιακούς...
Κάθε φορά που έχουμε τη διάθεση να επιταχύνουμε το χρόνο, να πολλαπλασιάσουμε τους ρυθμούς, να αγγίξουμε πιο γρήγορα ένα αποτέλεσμα, μετέχουμε στην πλάνη της ανθρώπινης παντοδυναμίας...
Η Τ, δεκαεννέα ετών, έπειτα από μια δύσκολη εβδομάδα σωματικής απεξάρτησης, αναφέρει το εξής όνειρο: «Ήμουν σε ένα ερημικό εργοτάξιο, νύχτα, ποιος ξέρει πού, στα Τουρκοβούνια, με κάποιους εμπόρους ναρκωτικών που γνωρίζω από την πιάτσα, για να αγοράσω ηρωίνη, και έρχεται ένα ανατρεπόμενο φορτηγό γεμάτο ηρωίνη ως επάνω και την αδειάζει δημιουργώντας ένα βουνό...