Η ποιητική συλλογή με επίκεντρο τις πλατείες τής Αθήνας τον 20ό αιώνα με τίτλο «Το βάθος τ’ ουρανού» αποτελεί την πρακτική εφαρμογή των τεχνοτροπικών αρχών τού δομημένου ρεαλισμού, στο πρώτο επίπεδο τεχνικής, εκ μέρους των μελών τού Φιλολογικού Ομίλου...
Ο Πολυχρόνης, έμπορος μεταχειρισμένων βιβλίων και υπερήφανος για το ανύπαρκτο αγωνιστικό του παρελθόν, πνιγμένος τώρα πια στα χρέη, αποφασίζει να φιλοξενήσει ένα προσφυγόπουλο από τη Συρία, μέσα από επιχορηγούμενο πρόγραμμα του ελληνικού κράτους...
Η ποιητική συλλογή τού Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου με τίτλο Αρχαιολογία μιας έναρθρης ανάσας αποτελεί την υπαρξιακή καταγραφή τού ποιητή μέσα από τη δομική ανάλυση των συσχετισμών ανάμεσα στο εγώ και στο εμείς, τόσο ως σύνολο, όσο και ως ατομικότητα...
Η ταινία «Το φουστάνι της Ευδοξίας» αποτελεί την πρώτη απόπειρα του Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος να εφαρμόσει την τεχνοτροπία του «δομημένου ρεαλισμού» στην 7η τέχνη, υπηρετώντας ένα σινεμά όχι πολύ διαφορετικό από εκείνο που περιέγραφε ο Μπαζέν με τη θεωρία τού μη-μοντάζ, και οραματίστηκαν οι Ιταλοί νεορεαλιστές· ένα σινεμά που δεν αποτελεί μια νέα έκφανση των εικαστικών τεχνών, ούτε μια τροποποιημένη εκδήλωση των παραδοσιακών παραστατικών τεχνών ή μια λογοτεχνικής φύσης κινούμενη αφήγηση μέσω εποπτικά αντιληπτών εικόνων...
Οι λογοτεχνικές μεταφράσεις κατά το διάστημα από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους (1830) μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα συνιστούν καθρέφτη κυρίαρχων αισθητικών τάσεων σε μια περίοδο συγκρότησης της πολιτισμικής ταυτότητας του νέου ελληνισμού και διαμορφώνουν το κέντρο του εγχώριου λογοτεχνικού πολυσυστήματος...
Στην παρούσα μελέτη η επιστημονική έρευνα εστιάζει το ενδιαφέρον της στη δραματουργική και κοινωνιολογική ανάλυση του θεατρικού έργου του Χένρικ Ίψεν, «Ένα κουκλόσπιτο», με βασικό άξονα τη θέση της γυναίκας στα πλαίσια της πατριαρχικής κοινωνίας, από το φεμινιστικό κίνημα του 19ου αιώνα μέχρι τη σημερινή εποχή του #MeToo...
Η νέα ποιητική συλλογή του Νίκου Καψιάνη με τίτλο «Η Ασπασία ήταν τσούλα, λεσβία ή τσατσά;» από τις εκδόσεις Υψικάμινος περιστρέφεται γύρω από την έννοια του έρωτα με επίκεντρο το σώμα...
Ποιός είναι ο εαυτός και ποιός ο άλλος σε έναν κόσμο διαρκούς μετάβασης; Πώς διαθλάται σε σημαινόμενα, εν μέσω περιγραφής και μελέτης, η ίδια η απόπειρα ορισμού των φαινομένων; Κατά πόσο και με ποιούς τρόπους είναι δυνατόν να αντιληφθούμε τη ρευστότητα, το υποκείμενο, το σώμα, τον χωροχρόνο;
Από την πιο ασήμαντη στιγμή ενός ανθρώπου ως το σπουδαιότερο κατόρθωμά του, όλες εκείνες οι αποφάσεις που έχουν παρθεί μέσα στο διάβα τού χρόνου, συνθέτουν το ένα και μοναδικό παρόν...