Αν έχετε ακούσει τον ήχο της θάλασσας μέσα σ ένα κοχύλι, αν σας είπαν να κάνετε μια ευχή όταν δείτε στον ουρανό να πέφτει το βράδυ ένα αστέρι, κι ακόμα αν πιστεύετε στα όνειρα, τότε σίγουρα τούτη η ευφάνταστη ιστοριούλα που θα διαβάσετε θα σας κάνει να χαμογελάσετε, να διασκεδάσετε, ακόμη-ακόμη και να πιστέψετε πως κάπου μπορεί να υπήρξαν γοργόνες....
Είναι παραμονή Χριστουγέννων και στο σαλόνι του αρχοντικού της μικρής Νέλης όλοι γιορτάζουν! Για την ακρίβεια όλοι εκτός από ένα αστέρι που κρέμεται στα πιο χαμηλά κλαδιά του έλατου και γεμάτο παράπονο θυμάται τις πιο όμορφες και παιχνιδιάρικες Χριστουγεννιάτικες βραδιές που είχε ζήσει όσο ζούσε στην κορυφή....
Γιατί τα Ελατάκια δεν γιορτάζουν αυτά τα Χριστούγεννα αλλά στέκονται φοβισμένα, χωρίς στολίδια στα κλαδιά τους; Τι ψάχνει με αγωνία μέσα στο δάσος μια παρέα από Νεραϊδοσκουφίτσες, Νάνους, Καλικάντζαρους και Τυμπανιστές; Μα φυσικά όλοι αναζητούν το Ζάχο, τον ξυλοκόπο, που κάθε Χριστούγεννα κόβει τα δέντρα και τα πουλά στους ανθρώπους για να τα στολίζουν....
Τι πρόκειται να συμβεί άραγε μέσα σ ένα καράβι όπου ταξιδεύουν παιδιά από διαφορετικές χώρες; Ο Γιάννης από την Ελλάδα, η Νεζιρέ από την Τουρκία, η Φατιμά από το Πακιστάν, ο Ιγκόρ από τη Ρωσία, ο Γιουν από την Κίνα, ο Μπάρακ από την Αφρική, είναι κάποια από τα παιδιά που ξεδιπλώνουν τα όνειρα και τις ελπίδες τους προσδοκώντας ένα καλύτερο μέλλον....
Στο έργο αυτό οι πρωταγωνιστές, που δεν είναι άλλοι από τα παιδιά μιας φανταστικής σχολικής τάξης, μας ταξιδεύουν στης θάλασσας τα πέρατα, καθώς τα ίδια ανακαλύπτουν με θαυμασμό τα αρχαιοελληνικά μυθικά πρόσωπα του βυθού, μέσα από τις αφηγήσεις μιας βιβλιοφάγου συμμαθήτριάς τους! Αφηγήσεις που ζωντανεύουν, "φέρνουν" μπροστά στα μάτια τους και τα μάτια μας από τον Ποσειδώνα και την Αμφιτρίτη μέχρι τις Ωκεανίδες και τις Νηρηίδες, από τον Νηρέα και τους Τρίτωνες μέχρι τον Ωκεανό κι ένα σωρό άλλα μυθικά πρόσωπα του βυθού....
Μία φωτογραφία της μητέρας μου στον τοίχο της τραπεζαρίας ανάμεσα σε δεκάδες άλλες οικογενειακές, που κοσμούν τον τοίχο της με ενδυμασία χορεύτριας κλασσικού χορού και οι σποραδικές αναφορές της, όταν ζούσε, ότι από μικρό κοριτσάκι σπούδαζε κλασσικό χορό μέχρις ότου τελειώνοντας το σχολείο χόρεψε με το ρωσικό μπαλέτο, είναι τα μόνα πράγματα που είχα στο μυαλό μου σχετικά με το θέμα αυτό μέχρι το θάνατό της....