Ποιά λοιπόν είναι η σωστή στάση απέναντι στον ψυχικό μας κόσμο; Μια πνευματικότητα που αρκείται να θρέψει το άτομο, που το διαχωρίζει από τον εξωτερικό κόσμο και το περιορίζει μονάχα στο πεδίο των προσωπικών συναισθημάτων και συγκινήσεων, που συγκεντρώνεται στην λεπτομερή εξέταση των παραμικρών εσωτερικών κινημάτων της ψυχής, δεν είναι πνευματικότητα άξια του
ονόματος της...
Με το βιβλίο αυτό, σταθμό στην 15ετή εκδοτική τους δραστηριότητα, οι εκδόσεις «ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ» φέρνουν τους σύγχρονους νεοέλληνες σε επαφή με ένα μεγάλο πνευματικό και εθνικό κεφάλαιο: τους ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ!
Οι Νεομάρτυρες υπήρξαν ταυτόχρονα άγιοι της Εκκλησίας και ήρωες της Πατρίδας! Είναι αυτοί που αρνήθηκαν να υποκύψουν στην αφόρητη πίεση του βάρβαρου Οθωμανού κατακτητή και να αλλαξοπιστήσουν!
Στα δύσκολα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς, ανέδειξαν τη δύναμη του απλού και του αθώου ισχυρότερη από τη δύναμη του σφαγέα!
Σε εποχές που ο φανατισμός χτυπά ξανά την πόρτα της ανθρωπότητας και η πατρίδα μας βρίσκεται ξανά ανάμεσα στις μυλόπετρες της ιστορίας, το βιβλίο αυτό μας καλεί να μιμηθούμε αγιασμένες ψυχές και να αναλάβουμε τις δικές μας πνευματικές ευθύνες...
Αυτό το βιβλίο αποτελεί έναν εσωτερικό διάλογο με θέμα τα υπαρξιακά ζητήματα της ανθρωπότητας σε σχέση με τα θεμέλια που στηρίζουν την Χριστιανική πίστη...
Πολύ συχνά εμείς «οι χριστιανοί» όταν αντιμετωπίζουμε ανθρώπους που αρνούνται ή αμφιβάλλουν για την Ανάσταση του Χριστού τους βομβαρδίζουμε με διαλεκτικά πυροτεχνήματα χωρίς να υποπτευόμαστε πόσο είμαστε, όταν το κάνουμε αυτό, κύμβαλα αλαλάζοντα, χωρίς να υποπτευόμαστε ακόμη ότι αυτό που τους παρουσιάζουμε ως τον αναστημένο Χριστό δεν είναι παρά ένα αξιοθρήνητο διανοητικό σχήμα, ένα παιδικό δημιούργημα της φαντασίας μας, ένα θλιβερό είδωλο, γιατί τον πραγματικό Χριστό δεν τον έχουμε δει, και δεν τον έχουμε δει γιατί δεν έχουμε κοιτάξει ποτέ βαθιά στα μάτια το συνάνθρωπό μας...
Η κυκλική αναπαραγωγή του παραμυθένιου μεγαλείου του αγίου Φραγκίσκου δεν τελματούται στην επανάληψη της ανέμης, αλλά στον ανείπωτο και μυστηριώδη τρόπο της θέασης των αξιών...
Κάθε αγνωστικιστής ή άθεος που σαν παιδί γιόρτασε τα Χριστούγεννα, διατηρεί μέσα στο νου του, είτε του αρέσει είτε όχι, την ικανότητα να συνδυάζει συνειρμικά δύο ιδέες τις οποίες η υπόλοιπη Ανθρωπότητα θεωρεί εντελώς ξένες μεταξύ τους: την ιδέα ενός μωρού και την ιδέα μιας άγνωστης δύναμης που βαστάζει τα αστέρια...