ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ της γερμανόφωνης λογοτεχνίας, στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, το απόκοσμο επηρεάζει δραστικά την αποτύπωση της πραγματικότητας...
Η Περσεφόνη ανασύρεται από τον αρχαίο ελληνικό μύθο και, μέσα από μια σειρά παρεκκλίσεων, παραλλαγών και συμβολισμών, μεταφέρεται στον χώρο και τον χρόνο και αλλάζει πρόσωπα: ονειρεύεται να το σκάσει από το ανήλιαγο βασίλειο του συζύγου της, ταξιδεύει στον ευρωπαϊκό Βορρά, φτάνει στη χώρα των Ιροκουά και κατακτά τον τίτλο της σαμάνας της φυλής, διαβάζει τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ, γίνεται μητροκτόνος, μεταμορφώνεται σε δαιμόνισσα που παρασύρει τους άντρες στην καταστροφή...
«Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ μάς μεταφέρει στο επίκεντρο του δράματος και στη ρίζα του ανεπούλωτου τραύματος: στον Εμφύλιο Πόλεμο, όπως τον έζησε ένας ευαίσθητος έφηβος πάνω στα ηπειρώτικα βουνά...
ΕΝΤΟΝΑ ΠΑΘΗ και ακραία αισθήματα –έρωτας, ζήλια, θλίψη, τάση για αυτοκτονία– διασταυρώνονται, στο μυθιστόρημα της Αγγέλας Καστρινάκη, με μια προσπάθεια κατανόησης του εαυτού και των άλλων μέσα από τη λογική ανάλυση...
Σαράντα καλειδοσκοπικά όνειρα σε μια μαιανδρική αλληλουχία, όπου το ποιητικό Εγώ στροβιλίζεται ελεύθερα στον ποταμό του χρόνου και, μετεωριζόμενο μεταξύ πραγματικότητας και ονειροφαντασίας, περιπλανάται στην άχρονη επικράτεια του ονείρου, εκεί όπου όλα μπορούν να συμβούν...
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ιστορίες ανάμνησης που έχουν ως έναυσμά τους ενθυμήματα από οικείους νεκρούς ή, γενικότερα, για ιστορίες ελεγειακές που αφορούν τη μοίρα ανθρώπων και ζώων...
Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ είναι υπάλληλος σε διαφημιστικό γραφείο, σύζυγος λογιστή και μητέρα δύο παιδιών στην Αθήνα της δεκαετίας του ’90, πριν από την οικονομική κρίση και με τους οικονομικούς μετανάστες να έχουν μόλις έλθει από την Αλβανία...
ΤΟ «ΧΡΥΣΟΨΑΡΟ» (1929) είναι ένα μυθιστόρημα για τις ποικίλες εκδοχές της ομοερωτικής επιθυμίας, για τη ρευστότητα των έμφυλων ταυτοτήτων, αλλά και για τις ηδονές και τη μνήμη του σώματος...
Ο ΜΠΑΛΖΑΚ σηκώνει την αυλαία της «Ανθρώπινης Κωμωδίας» συλλαμβάνοντας την εμβληματική μορφή του πιο περιβόητου φιλάργυρου της κλασικής λογοτεχνίας, του Φελίξ Γκραντέ...
ΚΑΘΕ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ εμπεριέχει ένα αίτημα ακύρωσης του χρόνου: γράφοντας, ζωγραφίζοντας, σκαλίζοντας το μάρμαρο, ο καλλιτέχνης προσπαθεί να νικήσει τον χρόνο, να φτιάξει κάτι ες αεί...
200 χρόνια και πλέον μετά τον θάνατό του, η ποίηση του Τζων Κητς έχει τη δύναμη να γοητεύει και να συγκινεί, αφήνοντας τον αναγνώστη με την αίσθηση μιας ασυνήθιστης, πολύ δυνατής συνάντησης...