Ο όρος τρίτη ηλικία, για τους ηλικιωμένους ανθρώπους που έχουν, κατά κύριο λόγο, αποσυρθεί από τον ενεργό επαγγελματικό βίο και έχουν περάσει ανεπιστρεπτί στη φάση ίσχνανσης των βιολογικών λειτουργιών τους, εισήλθε δυναμικά στην ελληνική κοινωνία κατά τη δεκαετία του 1980,
Έχουν περάσει σχεδόν εκατό χρόνια από τη δημοσίευση του κλασικού πλέον αυτού κειμένου, το οποίο μέχρι σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς, όχι μόνο στην κοινωνική ανθρωπολογία, αλλά και στην κοινωνιολογία, την ιστορία, την οικονομική, την ψυχολογία, τη θεωρία της τέχνης και τη φιλοσοφία...
Το αναπαραγωγικό δικαίωμα, η στεγαστική κρίση, η φτώχεια της τρίτης ηλικίας, οι επενδύσεις, η υγειονομική περίθαλψη, το έμφυλο μισθολογικό χάσμα, είναι μερικά από τα θέματα που θίγονται στις σελίδες του παρόντος βιβλίου...
Ένα πολύτιμο βιβλίο, όπλο γνώσης, ιστορική ανάλυση, αντικείμενο διδασκαλίας πανεπιστημίων και μελέτης στρατιωτικών (και όχι μόνο) επιτελείων ανά των κόσμο...
Είναι η ευτυχία εφικτή στην μεγάλη ηλικία;
Η ευτυχία και η μεγάλη ηλικία είναι δυο έννοιες εκ διαμέτρου αντίθετες;
Είναι τα γεράματα μακελειό που λέει ο Philip Roth;
Η παρωδία της ζωής, που λέει η Simone de Beauvoir;
Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται τα αποτελέσματα μεγάλων κοινωνιολογικών μελετών-ερευνών, που έγιναν πρόσφατα, κυρίως στις ΗΠΑ που αμφισβητούν την παγιωμένη άποψη ότι τα γεράματα είναι οι σκοτεινοί χρόνοι στη ζωή του ανθρώπου...
Η τέταρτη έκδοση του βιβλίου «Ψυχολογία και Κοινωνιολογία Εφαρμοσμένη στην Ιατρική» αποτελεί μια δημοφιλή εισαγωγή στην ανθρώπινη συμπεριφορά υπό το πρίσμα της υγείας και της ασθένειας...
Η επιστήμη της Κοινωνιολογίας διαμορφώθηκε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα∙ ακόμη και οι πιο πρόσφατες κοινωνιολογικές προσεγγίσεις σήμερα συνεχίζουν να εμπνέονται από αυτές τις κλασικές προσεγγίσεις και τα θεωρητικά σχήματα που αναπτύχθηκαν τότε από τους πατέρες της Κοινωνιολογίας: τους Durkheim, Weber, Marx, Simmel, και λίγο αργότερα από τον Talcott Parsons και τη φιλόδοξη προσπάθειά του να συνθέσει τη σκέψη τους σε μία συνολική κοινωνιολογική θεωρία...
Ελπίζω το παρόν βιβλίο να αποτελέσει αφορμή για περαιτέρω έρευνα της επίπτωσης της ελληνικής τηλεόρασης στην ελληνική κοινή γνώμη, όχι μόνο για το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, αλλά γενικότερα και για το πώς η ελληνική τηλεόραση προβάλλει και διαμορφώνει στερεοτυπικές απόψεις, αναφορικά με κάθε είδους μειονότητα και διαφορετικότητα, όπως η LGBTQ+ κοινότητα, οι αλλόθρησκοι πολίτες, οι αλλόγλωσσοι πολίτες και άλλες μειονοτικές ομάδες που κατοικούν στην χώρα μας...