Ο Ξενοφών Κοντιάδης είναι Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Συντονιστής της Ερευνητικής Ομάδας «Constitution-Making and Constitutional Change» της International Association of Constitutional Law και Co-Editor της εκδοτικής σειράς Routledge Series in Comparative Constitutional Change του διεθνούς εκδοτικού οίκου Routledge. Δικηγόρος Αθηνών από το 1992. Στα πρόσφατα βιβλία του περιλαμβάνονται: Μαθήματα Κοινωνικής Διοίκησης και Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας (Παπαζήσης 2023), Σύνταγμα: Ερμηνεία κατ’ άρθρο (ηλεκτρονική έκδοση syntagmawatch.gr 2023, επιστημ. διεύθυνση σε συνεργασία με τους Σ. Βλαχόπουλο και Γ. Τασόπουλο), Η συνταγματική ανθεκτικότητα στη δοκιμασία των κρίσεων (σε συνεργασία με την Α. Φωτιάδου, e-book ελεύθερης πρόσβασης στο www.epoliteia.gr 2022), Η περιπετειώδης ιστορία των επαναστατικών Συνταγμάτων του 1821 (Καστανιώτης 2021), Πανδημία, βιοπολιτική και δικαιώματα (Καστανιώτης 2020), Routledge Handbook of Comparative Constitutional Change (επιμ. με A. Fotiadou, 2020), Πώς γράφεται το Σύνταγμα; (Παπαζήσης 2018). (Πηγή: "Εκδόσεις Παπαζήση", 2023)
Τα «Δώδεκα Μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου» απευθύνονται σε φοιτητές, ερευνητές, αλλά και σε κάθε ενδιαφερόμενο που έχει ήδη μελετήσει τις βασικές έννοιες και τους θεσμούς του Συντάγματος των εξουσιών, αποτελώντας εναύσματα για περαιτέρω εμβάθυνση...
Μια θεμελιώδης θέση που διατρέχει το βιβλίο είναι ότι η κριτική προσέγγιση των θεσμών κοινωνικής ασφάλειας οφείλει να διέπεται από επίγνωση της αποστολής τους...
Η πανδημία αποτέλεσε τον καταλύτη και τον επιταχυντή για την επιβολή και την επικράτηση μιας σειράς πρακτικών, περιορισμών και συμπεριφορών, που δεν ήταν άγνωστες στις τεχνολογικά αναπτυγμένες κοινωνίες της ύστερης νεωτερικότητας...
Ποια είναι η ιστορική διαδρομή της σοσιαλδημοκρατίας, τι περιλαμβάνει το ιδεολογικό της οπλοστάσιο, πώς διαφοροποιείται από τη φιλελεύθερη Δεξιά και τη ριζοσπαστική Αριστερά, πώς αντιλαμβάνεται σήμερα τη δημοκρατία και το κράτος πρόνοιας, ποιες είναι οι βασικές της θέσεις για την ενωμένη Ευρώπη και την παγκοσμιοποίηση, τι προτείνει για την προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, πώς οργανώνονται στη "μετα-αντιπροσωπευτική" εποχή τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και ποιες είναι οι κοινωνικές τους αναφορές; Αρκεί πλέον το δίπολο Αριστερά-Δεξιά για να εξηγήσει τη θέση της σοσιαλδημοκρατίας ή απαιτούνται και νέες διαιρετικές τομές για τον προσδιορισμό της ταυτότητάς της; Τι ενώνει και τι χωρίζει τον σοσιαλφιλελευθερισμό του ευρωπαϊστή Εμανουέλ Μακρόν από τον εθνοκεντρικό κρατισμό του ευρωσκεπτικιστή Τζέρεμι Κόρμπιν, τον παραδοσιακό σοσιαλδημοκράτη Μάρτιν Σουλτς από τον κεντρώο μεταρρυθμιστή Ματέο Ρέντσι; Ποιες πολιτικές συνεργασίες κρίνονται ως "φυσιολογικές" και ποιες (πρέπει να) θεωρούνται "ανίερες"; Υπάρχουν "βέβηλες" συμμαχίες ή όλα επιτρέπονται; Πού οφείλεται η ενίσχυση των άκρων, ο κατακερματισμός της ψήφου και η γοητεία του αντισυστημικού λόγου στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες; Ποιες είναι σήμερα οι προοπτικές ανάκαμψης του πολιτικού χώρου που αυτοπροσδιορίζεται ως ενδιάμεσος μεταξύ φιλελεύθερης Δεξιάς και ριζοσπαστικής Αριστεράς; Η ανάδειξη της ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητας της σοσιαλδημοκρατίας δεν είναι μια πολυτελής θεωρητική άσκηση....
Σκοπός του βιβλίου αυτού είναι να αναδείξει την αλληλουχία και τη συναρμογή των θεματικών της ανθεκτικότητας του Συντάγματος και της συνταγματικής αλλαγής υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης....
"Στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, ένας από τους μύθους που αβασάνιστα αποδέχθηκαν ακόμη και γνήσιοι συνταγματικοί σκεπτικιστές ήταν αυτός του "καλού Συντάγματος", στο οποίο (υποτίθεται ότι) θεμελιώθηκε η πιο μακρόβια και ανέφελη περίοδος εύρυθμης λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών στη σύγχρονη ελληνική ιστορία- ενός Συντάγματος που, παρά τις αστοχίες και τον λεκτικό μαξιμαλισμό της αναθεώρησης του 2001, παρά τους κλυδωνισμούς που προκάλεσε στην εγγυητική και τη συμβολική του λειτουργία η ΄αναγκαστική" νομοθεσία και νομολογία της οικονομικής κρίσης μετά το 2010, ωστόσο δεν αμφισβητήθηκε ως προς την εσωτερική συνοχή και την ορθολογικότητά του....
Η οικονομική κρίση ανανοηματοδοτεί τις θεμελιώδεις έννοιες του κράτους, της πολιτείας, του συντάγματος, της κυριαρχίας, της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, της έκτακτης ανάγκης, του δημοσίου συμφέροντος....