Η Λαμπρίνα Α. Μαραγκού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Απεφοίτησε από το Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού, ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Γαλλική Φιλολογία και στην Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το διδακτορικό της, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Η μεταδιδακτορική της έρευνα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στον τομέα της Κοινωνιολογίας, εστιάστηκε στην συγκριτική μελέτη της αρχαίας ελληνικής θεοσοφίας του Ευριπίδη με την ριζοσπαστική σκέψη του Νέγκρι. Έχει συγγράψει έξι μυθιστορήματα (Χνάρια στην Άμμο, Η αγάπη φοράει φτερά από μετάξι, Το καλοκαίρι με την Μέδουσα, Πάθος, Ποτέ δεν φτάνει το αρκετό, Αλγεινόν Ύδωρ) και πέντε δοκίμια (Γιώργος Χειμωνάς: ο Ιανός της ελληνικής λογοτεχνίας, Η σάρκα σου ως έμφυτος επίδεσμος, Μάτση Χατζηλαζάρου: Από την ποίηση στη μύηση, Η ιερότητα του Διονύσου: Από τις Βάκχες του Ευριπίδη στον Κιθαιρώνα του Νέγκρι, Το Αρχαίο Ελληνικό Αλφάβητο – Διόνυσος Δενδρίτης). Ασχολείται με την μελέτη της ελληνικής φιλοσοφίας. (Πηγή: "Εκδόσεις Παπαζήση", 2023)
Με το πρώτο κιόλας έργο του, ο Ευριπίδης δίνει το στίγμα που θα τον ακολουθήσει μέχρι τις «Βάκχες», το τελευταίο του, αξιοποιώντας με το μεγάλο ταλέντο του, την φιλοσοφική οντολογική κατάφαση στο μυστήριο της αθανασίας...
Ο Πενθέας λειτουργεί ως σπερματική αναπαράσταση για την δημιουργία μιας νέας τάξης και μάλιστα με την δική του αποδοχή (αποδέχεται την πρόταση του Θεού για διττή φύση, καθώς ντύνεται γυναικεία και υιοθετεί γυναικεία καμώματα)....
Οι ποιητές Έκτωρ Κακναβάτος, Νάνος Βαλαωρίτης, Μιχάλης Κατσαρός, Ντίνος Χριστιανόπουλος, Κατερίνα Αγγελάκη - Ρούκ και Μιχάλης Γκανάς δανείζουν στους αναγνώστες τα προσωπικά τους πασπαρτού, που έχουν κρυμμένα σε μυστικές θυρίδες, για να κοινωνήσουν μαζί τους τις επιθυμίες, τους συλλογισμούς, την εναλλακτική ματιά του κόσμου....
Η Μέδουσα, η θεά Αθηνά, τα τέρατα της ελληνικής μυθολογίας, δεν συναντιούνται μόνο στην μυθολογία αλλά βρίσκονται καθημερινά μπροστά μας, μας οδηγούν στις επιλογές μας....
Ο Γιώργος Χειμώνας χαρακτηρίζεται από το διπολισμό πεζογράφου και ποιητή, καθώς εξυφαίνει το λογοτεχνικό του προσδιορισμό στη διαχωριστική εκείνη γραμμή όπου ποίηση και πεζογραφία εφαπτόμενες, διαφοροποιούνται μόνο και μόνο για να οριοθετηθούν από τους ειδήμονες του πνεύματος....