«…Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα και να παραδεχτούμε τίμια ότι οι εποικισμοί βλάπτουν την ασφάλεια του Ισραήλ: όσο υπάρχουν, δεν μπορούμε να σχηματίσουμε ένα πραγματικό σύνορο μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων...
Το αυτοβιογραφικό αφήγημα της Ζιλμπέρτ Μπρίντιζι καταγράφει με τρόπο ζωντανό και συναρπαστικό την ιστορία μιας οικογένειας μέσα στον ταραγμένο 20ό αι...
«Λέξεις και εικόνες που αφηγούνται λοξές πραγματικότητες, θραυσμένες καταστάσεις, κόσμους κατακερματισμένους προκειμένου, ακριβώς, οι λέξεις και οι εικόνες να επανασυνδέσουν τα θραύσματα, να μπολιάσουν με λογική το παράλογο, να μας εξοικειώσουν με το ανοίκειο, να μας ωθήσουν —όπως κάνει κάθε καλλιτεχνικό εγχείρημα— να δούμε τον κόσμο πίσω από την ενδεδυμένη με κυριακάτικα εμφάνειά του, να διεισδύσουμε στην εσώτερη ουσία του, και, αφού περιπλανηθούμε στο έξω διάστημα, να γίνουμε, όπως καλούσε ο Alexander Trocchi [1925–1984] «κοσμοναύτες του έσω διαστήματος»[cosmonauts of inner space]...
ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ «Και ετοιμαζότουνα να φωνάξει δυνατά, για να δείξει πως δεν επέθανε» Έχω στο στήθος μου μια τρύπα σαν το κεφάλι ενός μωρού τη διαπερνούν τα δευτερόλεπτα με ένταση θυελλωδών ανέμων σε κάθε μου εισπνοή σαρώνονται αποβάθρες μια ατελής καισαρική τομή με λανθασμένο τοπογραφικό σώμα που το ξεχάσαν ανοιχτό σε παγωμένο χειρουργείο στη μέση ενός κυκλώνα τόσο μεγάλου και ανώφελου όσο η σκόνη και τα αποτσίγαρα που παρασέρνει...
«Εξομολογητικός, σπαρακτικός ενίοτε, ο λόγος του Γιάννη Ευσταθιάδη είναι εκ πεποιθήσεως απλός, παρ’ ότι μιλάει για τα πολύ μεγάλα, τη ζωή και το θάνατο, τον έρωτα και τον πόνο...