Η κάμερα εστίασε στο γυναικείο σουτιέν που κρεμόταν στη μικρή βεράντα του δεύτερου ορόφου και έφερε τέσσερα διαμπερή τραύματα, από δύο σε κάθε θήκη του στήθους...
Στη μεγάλη πορεία, προσπερνώντας αμμόλοφους και φοινικιές, καμένα χωριά και κουφάρια, έλεγαν: «Μύρισε τη θάλασσα στον αέρα! Φτάνουμε! Τη μυρίζεις την αρμύρα;» Κι εγώ έλεγα: «Ναι τη μυρίζω...