Στο πέμπτο μη ιατρικής θεματολογίας βιβλίο της, που τιτλοφορείται «Από το ημερολόγιο του εγκλεισμού», η ιατρός και συγγραφέας Βάνα Χριστοπούλου-Κοκκίνου καταγράφει εν είδει ημερολογίου, τις εμπειρίες αλλά και τις δραστηριότητές της κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού, ολικού ή μερικού, στα δύο χρόνια της πανδημίας του κορωνοϊού, καθώς και τις αναμνήσεις, τα διαβάσματα, ακόμη και τα όνειρά της...
Η αναζήτηση της ταυτότητάς μας, η έρευνα του να ανακαλύψουμε ποιοι είμαστε, βρίσκεται στο κέντρο του ερωτήματος, του τι σημαίνει να είμαστε «Ανθρώπινες υπάρξεις» και του «τι σημαίνει να είσαι Έλληνας»...
Τα πιο πολλά κείμενα του βιβλίου γράφτηκαν στη διάρκεια της δίχρονης καραντίνας ως αντικαταθλιπτική ενασχόληση του νου και των χεριών κατά της μάστιγας του κορονοϊού...
Ένα αφήγημα που αναδύεται μέσα από παιδικές μνήμες του συγγραφέα Ευθύμιου Γκόσιου, που ωστόσο υπερβαίνει τον ατομικό χαρακτήρα τους και διευρύνεται στον χώρο και στον χρόνο...
Η κόρη του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, με τον ιδιαίτερο συγγραφικό και ποιητικό λόγο της, αποτυπώνει στο χαρτί αναμνήσεις, σκέψεις και συναισθήματα που κουβαλάει από τα παιδικά της χρόνια μεγαλώνοντας δίπλα στον «δέσμιο άγριων λύκων» Μίκη Θεοδωράκη...
Εμπνευσμένη από τα αναγεννησιακά retables, τρίπτυχα εικονοστάσια που αφηγούνται τις ζωές των αγίων, η συγγραφέας συνέθεσε το πορτρέτο της μητέρας της, Χέντι Ντίνερ, σε τρεις ενότητες, τις οποιίες συνδέει η συναρπαστική προσωπικότητα της Ουγγροεβραίας ηρωίδας,
Τα καλοκαίρια, μόλις σουρούπωνε, μαζεύονταν έξω από το σπίτι μας καμιά εικοσαριά άτομα από όλη τη γειτονιά, κυρίως γυναίκες και παιδιά, κάποιοι ανάμεσά τους κουβαλώντας και τα σκαμνάκια τους μαζί, για ν΄΄ ακούσουν τη μητέρα μου να διηγείται τις συναρπαστικές ιστορίες της...