Τί θα γινόταν αν μια γραφομηχανή ζωντάνευε το αστυνομικό νουάρ που γράφεις; Άραγε η μαριονοπαίκτρια που συνέλαβε η αστυνομία ως ύποπτη για τους φόνους και σε φλερτάρει είναι ένοχη; Θα είχες μια δεύτερη ευκαιρία στο φλερτ;
Στην Χριστουγεννιάτικη Κοπεγχάγη του 2023 ο επιτυχημένος συγγραφέας αστυνομικών νουάρ βιβλίων Κριστιάν Κρίστενσεν αναζητά την έμπνευση σε με μια παλιά γραφομηχανή Άντεργουντ νο 5-Στάνταρντ του 1920 που αγόρασε σε ένα υπαίθριο παζάρι από έναν παράξενο γεράκο...
Το διήγημα το υπηρετώ πάρα πολλά χρόνια και του έχω ιδιαίτερη αδυναμία, γιατί απαιτεί στιβαρή γραφή, λιτότητα, πυκνό λόγο και θεματολογία χωρίς κενά και ασάφειες...
Μια ήσυχη, συνηθισμένη Αμερικανίδα νοικοκυρά εξαφανίζεται ξαφνικά, ένα πρωινό, από το σπίτι της, εγκαταλείποντας την οικογένειά της χωρίς καμία εξήγηση...
Στη χώρα όπου δημοφιλείς άγιοι, νεκροί εδώ και τρεις αιώνες, απαιτούν κάθε είκοσι πέντε χρόνια να τους αλλάζουν τα άμφια και αγράμματοι καλόγεροι συνομιλούν με σαύρες ή ρίχνουν στα σκουπίδια τον Δαρβίνο, ακόμη και η πιο παρανοϊκή τερατολογία εντάσσεται σε μια ιδιότυπη «κανονικότητα» ενώ ταυτόχρονα κάθε απόπειρα για την άρθρωση στοιχειωδώς «ορθού λόγου» αντιμετωπίζεται ως «εξωφρενική», αν όχι ως υπαγορευμένη από τον ίδιο τον Διάβολο...
Μπορούν οι παλιοί έρωτες να διαλύσουν την οικογενειακή γαλήνη; Να ξυπνήσουν σαν εφιαλτικές ονειρώξεις παλιές ενοχές και να μας βάλουν σε δοκιμασία; Μπορούν τα φαντάσματα απ’ τα παλιά να εισβάλουν στην καθημερινότητά μας απαιτώντας νέες και νέες ταπεινώσεις μέχρι να μας αναγκάσουν να ξεφύγουμε από το μονοπάτι της αρετής;
Είκοσι χρόνια αφότου έχει βγει από τη φυλακή ο Μπίλης νομίζει πως έχει βάλει τη ζωή του σε μια τάξη...
Οι Έμποροι των Εθνών είναι κατά βάθος ένας αγώνας λυτρωμού του Παπαδιαμάντη από όλη τη δυτική επιρροή, από την εκπολιτισμένη τάχα Δύση, που στα μάτια του δεν φανέρωνε τίποτε άλλο παρά εμπόρους εθνών, οπλισμένους με τον λατινικό δόλο...