Τα νεαρά αυτά ποιήματα, παρ όλο που τα θέματά τους είναι τα κοινά και διαχρονικά (ύπαρξη, θάνατος, έρωτας) διακρίνονται για τη διαφορετικότητά τους, γιατί τα παιδιά που τα έγραψαν είναι και τα ίδια διαφορετικά:
Ανήκουν σ ένα είδος ανθρώπου, το οποίο προορίζεται και ετοιμάζεται για να μεθέξει σ ένα μέλλον που εξελίσσεται αδιάκοπα, σχεδόν ερήμην του ανθρώπινου παράγοντα....
Ήμασταν άλλοι παιδιά και άλλοι μεγαλύτεροι, όταν από βιβλιοπωλείο της οδού 3ης Σεπτεμβρίου 91, φεύγοντας και ο τελευταίος βραδινός πελάτης, κλείναμε την πόρτα και, διψασμένοι για ποίηση, διαβάζαμε, διαβάζαμε, ποιήματα μεγάλα σαν πέτρες σε λιμάνια, όπου και τα γερανοφόρα ακόμη παραιτήθηκαν από το να τις σηκώσουν, ποιήματα "δύστροπα", επίσης, που έπρεπε με κόπο να σπάσεις το κέλυφος τους για να φτάσεις στον πυρήνα, αλλά και ποιήματα "φτωχά", που οι πολλοί τα προσπερνούσαν όπως τους σταθμούς όπου δεν σταματάνε πια τα τραίνα....
Στις περισσότερες περιπτώσεις το βασικό κίνητρο είναι ο θαυμασμός για το έργο των ξένων, έργο εμβληματικό, που μπόρεσε να εκφράσει, με όρους αξιώσεων, κάποιες πρωταρχικές, πανανθρώπινες καταστάσεις, αποτελώντας σημείο αναφοράς για τους επερχόμενους....
Το Συμπόσιο Ποίησης, στο πλαίσιο των τοπικών ανθολογιών ποίησης που επιχειρούν την καταγραφή της ποιητικής παραγωγής της χώρας και ξεκίνησαν με την Ανθολογία της σύγχρονης Αχαϊκής ποίησης το 2005, αποφάσισε την έκδοση μιας ανθολογίας σύγχρονης ποίησης της Ηλείας, από το συμβατικό όριο του 1950 ώς τις μέρες μας....
Το ίδρυμα "Σπίτι του Αγωνιστή", με μεγάλη συγκίνηση και ευγνωμοσύνη, ως ελάχιστο φόρο τιμής στην αλησμόνητη αγωνίστρια της ΕΑΜικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, Μάρθα Ξανθοπούλου-Αντονέν, η οποία πρόσφερε τη μονοκατοικία της για τη οικονομική στήριξη του "Σπιτιού του Αγωνιστή", φέρνει στο "φως" της δημοσιότητας ένα πολύπλευρα πολύτιμο, μοναδικό, εντελώς άγνωστο γραπτό κειμήλιο....