Η δασκάλα Ελένη Φωκά εκεί στο ιστορικό οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας πήρε στα χέρια το ιερό σύμβολο, σταυροκοπήθηκε, το φίλησε στο σημείο του σταυρού και ξομολογήθηκε...
Έρχομαι τώρα ο αυτουργός της μνήμης με μία βέργα από κρανιά και τον σουγιά να χώνεται στη μαλακή της φλούδα, μια χαρακιά εδώ, μια άλλη εκεί, να δέσει σχήμα ο μαίανδρος που οδηγεί τον νόστο σ'' έναν ορίζοντα που πια δεν έχει ηλικία, να δέσει σχήμα ο καπνός - χνώτο παιδιού στο τέρμα της οδού Μοναστηρίου,
Ο Δημήτρης Δημητριάδης (γεννημένος το 1944 στη Θεσσαλονίκη) είναι χωρίς άλλο μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου: πολυσχιδής λογοτέχνης σε όλα τα είδη, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, στοχαστής και σχολιαστής του πνευματικού βίου και των πολιτισμικών γεγονότων, από τους πολυγραφότερους λογοτέχνες και δραματουργούς, ο οποίος παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εξαιτίας της ασύμμετρης πρόσληψης των έργων του, καθώς μόλις μετά το millenium αποκτά μια κάπως μονιμότερη σχέση με τη θεατρική σκηνή...
Πρόκειται για μία σειρά αφορισμών αινιγματικών και αποκαλυπτικών ταυτόχρονα, για ενσταλλάγματα σοφίας γεμάτα αμφίσημες νοηματοδοτήσεις, με μυστικούς υπαινιγμούς και μία αδιόρατη ειρωνική διάθεση...
Ο Ιάννης Ξενάκης (1922-2001), πολιτικός μηχανικός, αρχιτέκτονας, μουσικός συνθέτης, εικαστικός καλλιτέχνης, επαναδιατυπώνει τη σχέση μουσικής και αρχιτεκτονικής, ήχου και χώρου στον 20ό αιώνα, εισάγοντας μαθηματικές θεωρίες...