Ένα λογοτεχνικό έργο που η διανοητική του αξία θα εκτιμηθεί βαθέως, στο -όχι πολύ βαθύ ελπίζουμε- μέλλον, εμφανίζεται τώρα στο οπτικό μας πεδίο κάτω από τον αμφίρριχτο τίτλο ΠΑΡΑΝΤΑΗΣ ΠΕΗΠΕΡΣ, από τις πάντα καίρια καίριες εκδόσεις ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ...
Σας χαρίζω ένα φιλί στο μέτωπο απ'' το γαμψό μου ράμφος κουκουβάγιας Που τώρα διστακτικά ανοίγει, σαν παλιά, ξεφλουδισμένη πόρτα, που τρίζει στο σκοτάδι Από λεπτό σε λεπτό μια πασχαλιά θα πταρνιστεί, κοιτώντας μέσα στην καρδιά μου Από στιγμή σε στιγμή οι λέξεις αυτές θα εξατμιστούν, για να γίνουν σχήματα αφηρημένα ζώων και ελπίδων που βλέπουμε στα σύννεφα Καθώς τώρα νομίζω είναι η κατάλληλη στιγμή να ακουστεί απ'' τα μεγάφωνα του πεπρωμένου η επιούσια λύρα Η καμωμένη απ'' το χρυσάφι ενός τυφλού, χρώμα της ανατολής Αιώνια σφυρίχτρα των ανέμων περιμένω, ω περιμένω το σήμα που θα δώσει την εκκίνηση Για ένα γενναίο βύθισμα στα τριαντάφυλλα χωρίς επιστροφή ...
Οι επαρχίες του Λιδορικίου και του Μαλανδρίνου ήταν από τις πρώτες της Στερεός που ξεσηκώθηκαν στα τέλη Μαρτίου του 1821 ακολουθώντας το παράδειγμα του Μοριά...
Πόσες αμυχές δεν κρύβει η ποίηση πόσες εκδορές πόσες πτώσεις σε χαράδρες οδύνης πόσα πουλιά στις φωλιές τους να τρέμουν τις λέξεις πόσων πιστών απεγνωσμένες πορείες...
Η ΝΥΧΤΑ ΔΙΑΤΑΖΕΙ και δε θυµάµαι τίποτα αλλ’ αφού θες να περιµένω θα σου πω για τη νύχτα η νύχτα όλο διατάζει µόνο να διατάζει ξέρει αυτή κι η νύχτα η νύχτα έχει µεγάλο στόµα για να καταπίνει τα σώµατα κι εσύ να θες να περιµένω κι εγώ να κάνω την αναµονή ποτήρι για τη νύχτα που όλο πληθαίνει και προσθέτει και προστίθεται τρέχει προσµονή παίζουν κρυφτό αυτές η απουσία (τη βάφει κι η άλλη απλώνει τα µατωµένα ρούχα της) πάντα καθαρή δεν έµαθε να λερώνεται να τραγουδάει µόνο ξέρει αυτή δεν γράφω στη σειρά θέλω να κάνω σκουπίδια αµέτρητα να γεννώ αµέτρητα σκουπίδια κι αύριο αν θα βρεθούµε θα ’µαι εξαντληµένη γιατί το αύριο είναι µακριά...
Γλυκιά ποίηση! Η ωραιότερη από τις τέχνες! Εσύ που αναδεύεις µέσα µας τη δύναµη της δηµιουργίας και µας φέρνεις κοντά στη θεότητα, οι απογοητεύσεις δεν σκότωσαν τον έρωτα που είχα για σένα από τα πρώτα παιδικά µου χρόνια! Ο πόλεµος αύξησε κιόλας την κυριαρχία της ποίησης πάνω µου, κι εξαιτίας του, όσο κι εξαιτίας της, είναι που ο ουρανός µπερδεύεται πια µε το έναστρο κεφάλι µου....
Ο φιλέλληνας Jacques Mangeart (1805-1874) έφτασε στην Πάτρα το 1828 με το εκστρατευτικό σώμα του Μαιζόν, συμμετέχοντας στην ίδρυση του γαλλο-ελληνικού τυπογραφείου....