Ο Δηµήτρης Φιλελές γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε Κοινωνικές Επιστήµες και Παιδαγωγικά. Εργάστηκε ως δάσκαλος επί 35 χρόνια στη δηµόσια πρωτοβάθµια εκπαίδευση. Ασχολείται µε την ποίηση, την πεζογραφία, την αρθρογραφία και τη φωτογραφία. Είναι µέλος της Π.Ε.Λ. και του PEN Greece. Από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή κυκλοφορούν: Η παράξενη ιστορία µιας βαλίτσας (νουβέλα, 2023), Από τη Γη της Μικρασίας στα µονοπάτια της προσφυγιάς (συλλογικό έργο, 2022), τα Διηγήµατα του Δωδεκαηµέρου (2021), τα Ιστορικά Αφηγήµατα του 1821 (2021) και η Ανθολογία Πασχαλινού Διηγήµατος (2021). Από τις εκδόσεις Αττικός κυκλοφορεί η ποιητική του συλλογή Οµηρία-1922 µ.Χ. (2022). Από τις εκδόσεις Απόπειρα κυκλοφορούν οι ποιητικές του συλλογές: Αντι…σώµατα (2020), Θρ…ίαµβοι και απώλειες (2018) και Μυθ…ιστόρηµα (2017). Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν ελεύθερα τα βιβλία του Παιδική Θεατρική Σκηνή (2013), Ο Καραγκιόζης δήµαρχος (2013), Της γλώσσας τα καµώµατα (2013). Έχει πολλές συµµετοχές µε ποιητικές και πεζογραφικές του δηµιουργίες σε έντυπα συλλογικά έργα και µε δηµοσιεύσεις σε διαδικτυακούς λογοτεχνικούς τόπους. Μελοποιηµένοι κύκλοι ποιηµάτων του: Του Κωνσταντή, Θρύλοι της Άλωσης της Πόλης, Όταν το ’21 αφηγείται, Οµηρία-1922 µ.Χ. και Μνηµοσύνη. Φωτογραφικά λευκώµατα: 60 Μορφές στο φως (Real Press 2009) και Ancient Greece : Sculptural Masterpieces (Apple Store 2012). Βιβλιοκριτικές του δηµοσιεύονται στον λογοτεχνικό διαδικτυακό τόπο fractal. (Πηγή: "Εκδόσεις Πηγή", 2023)
Όταν η ιστορία αρχίζει να μοιάζει με παραμύθι που το νήμα του χάνεται στη σιωπή, όταν οι πρωταγωνιστές των γεγονότων ντύνονται το ρούχο της φθοράς των ιδεών και της ένδειας ιδανικών, μόνο η μνήμη μπορεί να ανασυνθέσει τα θραύσματα του ραγισμένου καθρέφτη της αλήθειας...
Οι μεγάλες γιορτές των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων αποτελούν σημαντική πηγή αφηγηματικής έμπνευσης για τους κορυφαίους Έλληνες κλασικούς συγγραφείς...
Τρεις κορυφαίοι Έλληνες λογοτέχνες, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Δημήτριος Βικέλας και ο Κωνσταντίνος Ράδος, με τη δύναμη της πένας τους μας μεταφέρουν στην εποχή που οι ραγιάδες δίνουν τον αγώνα για την απελευθέρωση από τα δεσμά της σκλαβιάς...
Το εκκρεμές της ζωής ταλαντώνεται αδιάκοπα μέσα στον άναρχο χρόνο ανάμεσα σε μικρούς θριάμβους και μεγάλες απώλειες ακολουθώντας το φυσικό νόμο μιας αόρατης ισορροπίας, που επιβάλλει οι λίγες χαρές να λογίζονται ίσες με τις πολλές λύπες στη ζυγαριά της σύντομης διαδρομής του ανθρώπινου ίχνους, και κάθε θρίαμβος μνημονεύει μια απώλεια και κάθε απώλεια θριαμβολογεί σιωπηλά, έτσι που πάνω στα φτερά της χαρμολύπης αιωρούμαστε, κι ο ποιητής αλχημιστής που με το ελιξίριο του λόγου εξευμενίζει τους δαίμονες της σάρκας και της ψυχής....