Η Ελένη Δεληδημητρίου-Τσακμάκη γεννήθηκε στο Ζαγγλιβέρι Θεσσαλονίκης και μεγάλωσε στην Κατερίνη. Παντρεύτηκε σε ηλικία δεκαεπτά χρόνων και απόκτησε δύο κόρες και έναν γιο. Από το 1961 ζει στο Μόναχο της Γερμανίας μαζί με την οικογένειά της. Σήμερα είναι συνταξιούχος και ευτυχισμένη γιαγιά με τα επτά εγγόνια και τέσσερα δισέγγονά της, και μοιράζει τη ζωή της ανάμεσα σε δύο πατρίδες… Την αγάπη της για τη συγγραφή την ανακάλυψε σε ηλικία 54 ετών, όταν είχε ξεφύγει πια από την αγωνιώδη αναζήτηση πόρων επιβίωσης και από πολλές οικογενειακές υποχρεώσεις. Έργα της ιδίας: «Η πάνινη κούκλα», αυτοβιογραφικό Αφήγημα, εκδόσεις "Λάμψη", Αθήνα 1993, 1η Έκδοση Βελτιωμένη, Αθήνα 2014, εκδόσεις "Δρόμων". «Η απόφαση που δεν πάρθηκε», Αυτοβιογραφικό αφήγημα, εκδόσεις "Λάμψη", Αθήνα 1994. «Άρης, το παιδί του μετανάστη», Δίγλωσση Ελληνογερμανική νουβέλα, εκδόσεις "Ρωμιοσύνη", Αθήνα 1998, 2η έκδοση, Αθήνα 2005, εκδόσεις "Δρόμων". «Τα δέντρα που δεν ρίζωσαν» (Μαρτυρίες Ελλήνων μεταναστών), εκδόσεις "University Studio Press", 2001, (Βραβευμένο από την πόλη του Μονάχου το 2000). «Μαμά, να ξανάρθεις» (Παιδικό μυθιστόρημα), εκδόσεις "Δρόμων", 2004. «Στους Δελφούς με τον Ηνίοχο» (Παιδικό μυθιστόρημα), εκδόσεις "Δρόμων", 2005. «Ταξιδιάρικα πουλιά» (Παιδικό μυθιστόρημα), εκδόσεις "Δρόμων", 2007. «Αστροπαλαμίδας, ο προστάτης των ζώων», (Παιδικό μυθιστόρημα), εκδόσεις "Δρόμων", 2009. «Το μπουκάλι που ταξίδευε» (Δίγλωσσο, παιδικό μυθιστόρημα), 2009 (Αυτοέκδοση). «Τελευταίος σταθμός» (Μαρτυρίες Ελλήνων σε Γερμανικά στρατόπεδα), εκδόσεις "University Studio Press", 2011. «Κάτω από γκρίζους ουρανούς» (Αφηγήματα), εκδόσεις "Δρόμων", 2014. «Άγιε Βασίλη φέρε τη γιαγιά μου!...» (Παιδικό μυθιστόρημα), εκδόσεις "Δρόμων", 2015. «Ηρωίδες χωρίς ηρώο» εκδόσεις "Καλλιγράφος", 2017 Θεατρικά: «Κωμικοτραγικές σκηνές από τη ζωή των μεταναστών», θεατρικό έργο, Μόναχο 1998 (Βραβευμένο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών στην Αθήνα το 1993, και από το Παγκόσμιο Φεστιβάλ Μαθητικού Θεάτρου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ρέθυμνο 2004). «Το κορίτσι από τη Σμύρνη». «Στο σταθμό του Μονάχου». «Μια μελωδία στη μοναξιά». «Στους Δελφούς με τον Ηνίοχο». «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ». Πολλά κείμενά της έχουν φιλοξενηθεί σε διάφορες ανθολογίες. (Πηγή: "Εκδόσεις Δρόμων", 2022)
Μπροστά στο οικονομικό αδιέξοδο της χώρας μας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, η Ελλάδα υπογράφει σύμφωνο συνεργασίας («περί απασχολήσεως Ελλήνων εργατών») με τη Γερμανία στις 30 Μαρτίου 1960...
Η πάνινη κούκλα είναι μια αυτοσχέδια κούκλα της Κατοχής που κρατάει στα χέρια της η ηρωίδα του έργου όταν μια μέρα, σε ηλικία τεσσεράμισι χρόνων, αποχωρίζεται την οικογένεια της για να ζήσει με τους θετούς γονείς της σε μια άλλη πόλη....
Ο παππούς, η γιαγιά και τα τέσσερα εγγόνια τους ταξιδεύουν με το αυτοκίνητο από το Μόναχο της Γερμανίας με προορισμό την Ελλάδα, για να γνωρίσουν τα παιδιά την πατρίδα τους....
Οι αληθινές αυτές αφηγήσεις των Ελλήνων μεταναστών της Γερμανίας είναι μια κατάθεση ψυχής, είναι η ίδια τους η ζωή που έφυγε στα ξένα και άφησε πίσω της ατέλειωτους χωρισμούς, κούραση, αγωνία και ένα παράπονο στα χείλη....
"Ο Άρης, το παιδί του μετανάστη" είναι μία αληθινή ιστορία ενός ζευγαριού με τον γιο τους, στην οποία φαίνεται καθαρά πώς τα παιδιά αποτελούσαν για τους γονείς μετανάστες ένα είδος αποσκευής που καλούνταν να μεταφέρουν συνεχώς, ανάλογα με τις συνθήκες ζωής και εργασίας τους....