Στην Αρτάκη Κυζίκου λίγα χρόνια πριν τη Μικρασιατική καταστροφή δύο νέα παιδιά, ο Γιάννος και η Κοραλία, ερωτεύονται και κάνουν όνειρα για το μέλλον, το οποίο στα αθώα μάτια τους διαγράφεται ευοίωνο...
Φέρνοντας στο φως το έργο του Κωνσταντίνου Μακρή (1850-1920), με τις συμπληρώσεις του γιου του Ιπποκράτη (1883-1967), οι δύο φιλόπονοι επιμελητές των χειρογράφων τους δεν μας προσφέρουν μόνο ένα αξιανάγνωστο βιβλίο, αλλά μαζί κι ένα έξοχο δείγμα μικροϊστορίας που παρακολουθεί την καθημερινότητα και τις επιτεύξεις μιας εύρωστης ελληνικής κοινότητας της Μικράς Ασίας από την αρχαιότητα μέχρι την καταστροφή του 1922 και την εγκατάσταση των προσφυγών της στη Νέα Αρτάκη...
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και τις κακουχίες που αντιμετώπισε για έναν χρόνο σε διάφορα μέρη της μητέρας Ελλάδας, το μεγαλύτερο μέρος των Αρτακηνών προσφύγων από την Κύζικο της Μικράς Ασίας εγκαταστάθηκε, τον Σεπτέμβριο του 1923, σε παραλιακή περιοχή, κοντά στη Χαλκίδα, ιδρύοντας την Νέα Αρτάκη....