Εκατόν τριάντα δύο ποιήματα, κατά κανόνα δίστιχα ή ολιγόστιχα, ως αυτοτελή θραύσματα ενός συνθετικού έργου με θέμα τον λόγο, τη γραφή, την ποίηση, τις λέξεις...
(Δύο λόγια για το Ποιητικό Σκαληνό Τρίγωνο)
1:
Ίσως κάποια στιγμή να δεις ένα τρίγωνο,
ένα τρίγωνο τόσο σκαληνό
που η ζωή το δείχνει κάπως ισοσκελές…
Αν το γευτείς,
ίσως να ´ναι φανταστικό...
Άλλο ένα λιθαράκι τοποθετήθηκε στην μεγάλη εικόνα του νέου κόσμου, εκεί που η αναγκαιότητα των άναρχων σκέψεων και των ακραίων πράξεων δεν θα συγκαταλέγονται στις λύσεις αντιμετώπισης της βιασμένης αξιοπρεπείας!
Η γνώση δεν στέρεψε ποτέ, οι ανόητοι την κάλυψαν με καρκινογόνους καπνούς ηθελημένης ανυπαρξίας...
Όταν η ίδια η κοινωνική πραγματικότητα και η Ιστορία δίνουν απλόχερα ων ουκ έστι αριθμός αφορμές, η σουρεαλιστική αποτύπωσή τους από την πένα ενός ικανού λογοτέχνη φέρνει στο προσκήνιο τις πιο απρόβλεπτες και παράδοξες εκδοχές της ζωής...