Η Έφη Χ. Πέτκου είναι απόφοιτος του τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ. και κάτοχος διπλωμάτων μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών του ίδιου τμήματος. Έλαβε υποτροφία από την Επιτροπή Ερευνών του Α.Π.Θ., εργάστηκε στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών του Α.Π.Θ. και συμμετείχε σε ερευνητικά προγράμματα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας. Δίδαξε στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση κι έλαβε μέρος στο έργο «Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα του Α.Π.Θ.». Από τον Οκτώβριο του 2007 μέχρι σήμερα διδάσκει ως μέλος του συνεργαζόμενου εκπαιδευτικού προσωπικού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και από τον Οκτώβριο του 2017 έως σήμερα διδάσκει στο τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ. ως μέλος Ε.ΔΙ.Π. Tα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη νεοελληνική ποίηση και πεζογραφία του 19ου και κυρίως του 20ού αιώνα, καθώς και σε ζητήματα της λογοτεχνικής κριτικής, της λογοτεχνικής μετάφρασης, της διδακτικής και της θεωρίας της λογοτεχνίας. Έχει δημοσιεύσει εργασίες της σε φιλολογικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Έχει, επίσης, επιμεληθεί με τον Παναγιώτη Μουλλά και τη Μαρία Βερτσώνη - Κοκόλη την έκδοση Αλληλογραφία (1895-1959). Μανόλης Τριανταφυλλίδης, Ι.Ν.Σ., Θεσσαλονίκη 2001. (Πηγή: "Εκδόσεις Υψικάμινος", 2024)
Οι λογοτεχνικές μεταφράσεις κατά το διάστημα από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους (1830) μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα συνιστούν καθρέφτη κυρίαρχων αισθητικών τάσεων σε μια περίοδο συγκρότησης της πολιτισμικής ταυτότητας του νέου ελληνισμού και διαμορφώνουν το κέντρο του εγχώριου λογοτεχνικού πολυσυστήματος...