Τούτο το ρηξικέλευθο πρώτο μυθιστόρημα μιας από τις πιο ριζοσπαστικές συγγραφείς της Τουρκίας, της Λεϋλά Ερμπίλ, που θα έφτανε να προταθεί για το βραβείο Νόμπελ, αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας από τα φοιτητικά της χρόνια μέχρι τη μέση ηλικία, σε μια Τουρκία όπου οι συντηρητικές αντιλήψεις αντιμάχονται την τάση για εκσυγχρονισμό...
Ο συγγραφέας αφηγείται την ιστορία της εξέλιξής του στην οικογενειακή επιχείρηση τσιμέντου, από την οπτική του εργαζόμενου, του συνεταίρου και του μέλους της οικογένειας, δίνοντας έμφαση στις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσονται σε αυτήν...
Ένας πανίσχυρος σουλτάνος, η «σκιά του θεού πάνω στη γη», βρίσκεται εκθρονισµένος και εξόριστος στην πόλη που εξέθρεψε τους επαναστάτες που τον ανέτρεψαν, τη Θεσσαλονίκη του 1909...
Σε όλη την ενήλικη ζωή της, η Λέιλα υπήρξε μια βαθιά τραυματισμένη και κακοποιημένη γυναίκα: από την ίδια την οικογένειά της, τους γονείς και τους αδελφούς της, μέχρι τον πρώτο εργοδότη της, τον άντρα που ερωτεύτηκε και αυτόν που τελικά παντρεύτηκε...
Ένας ελλόγιμος πλην χολιασμένος αοιδός στην αυλή του Μουράτ Χαν Δ΄ πομπεύει βεζίρηδες, πασάδες, ομοτέχνους, με λίβελους δριμείς και λογιών κοπρολογίες...
Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1915 στην Κωνσταντινούπολη, από τη Βιβλιοθήκη «Ιτιμάτ» (İtimat Kütüphanesi) και ο συγγραφέας του είναι ο Διδάσκαλος Ιππότης Χασάν Μπαχρή (Muallım Şövalye Hasan Bahri)...
Η Πέρι, μια πλούσια Τουρκάλα, νοικοκυρά και μητέρα, πηγαίνει σ’ ένα δείπνο, σε μια παραθαλάσσια έπαυλη της Ιστανμπούλ, όταν ένας ζητιάνος τής αρπάζει την τσάντα...
Η Τεζέρ Οζλού κατάφερε στη σύντομη ζωή της (1943-1986) να δημιουργήσει ένα έργο που άφησε ανεξίτηλη σφραγίδα στα τουρκικά γράμματα και μια ανεπανάληπτη γυναικεία φωνή...