Ο Δάσκαλος Omraam Mikhael Aivanhov γεννήθηκε στη Βουλγαρία το 1900. Ήρθε στη Γαλλία το 1937 όπου και έζησε μέχρι το Δεκέμβρη του 1986. Αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο στη διδασκαλία του είναι η πολλαπλότητα των απόψεων κάτω από τις οποίες παρουσιάζεται αυτό το μοναδικό θέμα: "Ο άνθρωπος και η τελειοποίησή του". Όποιο και να 'ναι το θέμα που αγγίζει, είναι αναπόσπαστα συνδεμένο με τις λειτουργίες του ανθρώπου, με το τι πρέπει να κάνει για να καταλάβει καλύτερα τον εαυτό του και να έχει μια καλύτερη συμπεριφορά στη ζωή του και αν ο λόγος του Δασκάλου έχει τέτοια δύναμη είναι γιατί ο ίδιος είναι η πιο ζωντανή απεικόνιση της Διδασκαλίας του.
«Η φύση έχει τοποθετήσει παντού πινακίδες που μας διαφωτίζουν για τις μεταμορφώσεις που μπορούμε να επιτύχουμε μέσα μας… Μια κάμπια μετακινείται έρποντας σε έναν θάμνο, όπου προκαλεί ζημιές, γιατί τρέφεται με τα φύλλα του… Αλλά να που μια μέρα αρχίζει να πλέκει ένα κουκούλι, μέσα στο οποίο κλείνεται και, μετά από λίγο, ξεπηδάει μια πεταλούδα που πετάει, ανάλαφρη, ελεύθερη, και τρέφεται με το νέκταρ των λουλουδιών...
Από το 1937, ημερομηνία άφιξής του στη Γαλλία, έως το 1985, ο Δάσκαλος Omraam Mikhaël Aïvanhov παρέχει αποκλειστικά προφορική διδασκαλία στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Λευκής Αδελφότητας...
«Για να διοχετεύσουμε το νερό, ανοίγουμε τάφρους, αυλάκια· για να φωτίσουμε το σπίτι μας, εγκαθιστούμε ηλεκτρικά κυκλώματα… Κατ’ αναλογία, αυτά τα παραδείγματα μπορούν να μας κάνουν να καταλάβουμε ότι για να συλλάβουμε και να κυκλοφορήσουμε τις πνευματικές ενέργειες που διασχίζουν την ατμόσφαιρα, πρέπει επίσης να εγκαταστήσουμε μέσα μας σωλήνες, κυκλώματα...
«Η επιστήμη του μέλλοντος θα είναι η επιστήμη του φωτός και των χρωμάτων, διότι το φως είναι η μεγαλύτερη δύναμη που υπάρχει, χάρη σε αυτήν ζουν οι πέτρες, τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι και περιστρέφονται οι κόσμοι στο διάστημα...
Δεν υπάρχει αναπαράσταση του ανθρώπινου όντος που να αποδίδει απόλυτα όλη την πολυπλοκότητά του, γι’ αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει αν οι θρησκείες και τα διάφορα φιλοσοφικά συστήματα δεν έχουν όλα την ίδια αντίληψη της δομής του...