Ιβάν Μπούνιν (1870 - 1953): Ποιητής και πεζογράφος (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1933). Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και εργάστηκε ως δημοσιογράφος και βιβλιοθηκάριος. Το 1929 μετανάστευσε στη Γαλλία, όπου έζησε ως το τέλος της ζωής του. Κύρια χαρακτηριστικά της πεζογραφίας του Μπούνιν είναι η πλούσια σε ιδιωματισμούς γλώσσα, η εκφραστικότητα και η μουσικότητα της περιγραφής. Τα πιο σημαντικά έργα του είναι: "Τα μήλα του Αντόνοφ (1900), "Το χωριό" (1910), "Ο κύριος από τον Άγιο Φραγκίσκο" (1916), "Οι θεριστές" (1925).
Πολλά από τα διηγήματα ξεκινούν με λεπτομερή περιγραφή του φυσικού περιβάλλοντος, του καιρού, των κτισμάτων, ως μια, ίσως, νοσταλγική διάθεση του συγγραφέα για την πατρίδα του, από την οποία έλειπε για περισσότερα από είκοσι χρόνια...
Οι "Μέρες καταραμένες" είναι το ημερολόγιο που κρατούσε ο Ιβάν Μπούνιν τα δύο πρώτα χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα του 1917 που κατέλυσαν όχι μόνο το παλιό καθεστώς αλλά και ολόκληρο τον παραδοσιακό τρόπο ζωής της ρωσικής κοινωνίας....
Ο Ιβάν Μπούνιν (Βραβείο Νόμπελ, 1933), σε τούτη τη συλλογή διηγημάτων από ολόκληρη τη συγγραφική διαδρομή του, αποκαλύπτει το ιλιγγιωδώς απέραντο και πολύμορφο ρώσικο τοπίο αγγίζοντάς το ερωτικά....
Η "Ζωή του Αρσένιεφ" θεωρείται από πολλούς ως το σημαντικότερο έργο του Ιβάν Μπούνιν, του τελευταίου μεγάλου κλασικού και πρώτου Ρώσου συγγραφέα που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας....
Στις "Σκοτεινές αλέες", όπως και σε άλλα έργα του συγγραφέα, η απεικόνιση των «ανθρώπινων παθών» είναι το κυρίαρχο στοιχείο των ιστοριών του Ιβάν Μπούνιν....