Ο Φίλιπ Κ. Ντικ γεννήθηκε το 1928 και πέθανε το 1982. Ο χωρισμός των γονέων του όταν ήταν πέντε χρονών, ο θάνατος της δίδυμης αδελφής του Τζέιν, οι πέντε αποτυχημένοι γάμοι του από τους οποίους απέκτησε τρία παιδιά, οι ενοχλήσεις της αστυνομίας εξαιτίας των "ανατρεπτικών" έργων του, οι διάφορες ερωτικές απογοητεύσεις του που θα τον οδηγήσουν σε δύο απόπειρες αυτοκτονίας, ο εθισμός του στα ναρκωτικά, ο αγχωτικός ρυθμός της ζωής του και του γραψίματός του, και κυρίως οι δύο μυστικιστικές εμπειρίες που είχε - η πρώτη το 1963 όπου "είδε" στον ουρανό το πρόσωπο του κακού, και η δεύτερη το 1974, που ο ίδιος ονομάζει "συνάντηση με το Θεό" - είναι τα βασικά γεγονότα που σημάδεψαν τη σύντομη, τραγική ζωή του. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα άνοιξε και ένα κατάστημα δίσκων - η μουσική ήταν ένα από τα πάθη του - αλλά το έκλεισε και για λίγο εργάστηκε σε ραδιοφωνικό σταθμό. Πάνω από σαράντα μυθιστορήματα και πάρα πολλά διηγήματα γεμίζουν αυτή τη δυστυχισμένη ζωή, πλουτίζοντας με την ποιότητά τους και την πρωτοτυπία τους τη σύγχρονη αμερικανική επιστημονική φαντασία και τη λογοτεχνία γενικότερα. Η ζωή, ο θάνατος, ο Θεός, η πολύμορφη και πολυδιάστατη "συνείδηση της πραγματικότητας", η Εξουσία και πάνω απ' όλα ο Άνθρωπος, είναι τα κέντρα βάρους της προβληματικής του. Θεωρείται και είναι ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας. Το σπουδαιότερο μυθιστόρημά του "Ο άνθρωπος στο απόρθητο κάστρο", 1962, ήταν το πρώτο που τιμήθηκε με το βραβείο Χιούγκο, για να ακολουθήσουν πολλές ακόμα βραβεύσεις.
Το βιβλίο Ονειρεύονται τα ανδροειδή το ηλεκτρικό πρόβατο; είναι ένα δυστοπικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1968...
Μέσα του εικοστού πρώτου αιώνα, λίγες δεκαετίες από σήμερα: Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης και της Αμερικής (USEA), σε ένα μεταλλασσόμενο, δυσοίωνο και επικίνδυνο κόσμο, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ικανοποιημένοι όταν είναι σε θέση να επιβιώνουν και να αρπάζουν και την παραμικρή ευχαρίστηση που μπορούν...
Στις ασφυκτικά πυκνοκατοικημένες αποικίες του διαστήματος στον εικοστό πρώτο αιώνα, η εξαθλίωση και η παρακμή της ζωής μπορούν να γίνουν υποφερτές μόνο με τη χρήση του Καν-Ντι, ενός ναρκωτικού που επιτρέπει στον χρήστη να μεταφερθεί μαζί με τους συγκατοίκους του στις αποικιακές τρώγλες σε έναν κοινό χώρο ψευδαισθήσεων....