Γιεβγκένι Πετρόφ (1903-1942). (Το πραγματικό του επίθετο ήταν Κατάγιεφ -αδελφός του γνωστού συγγραφέα Βαλεντίν Κατάγιεφ). Γεννήθηκε στην Οδησσό. Ο πατέρας του ήταν καθηγητής της Ιστορίας. Μετά το γυμνάσιο, δούλεψε ως δημοσιογράφος του Ουκρανικού Πρακτορείου Ειδήσεων κι ύστερα στο Τμήμα Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων και αργότερα σ' εφημερίδα. Από το 1923 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα κι άρχισε να συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά και με την εφημερίδα "Γκουντόκ", όπου και γνωρίστηκε με τον Ιλφ. Τα σατιρικά μυθιστορήματα των Ιλφ και Πετρόφ απέκτησαν τεράστια δημοτικότητα, "Οι δώδεκα καρέκλες" (1928) -που η κριτική το υποδέχθηκε ψυχρά- και το "Το χρυσό μοσχάρι" (1931) που έτυχε θερμής υποδοχής. Ωστόσο, υπήρξε και μια μερίδα της επίσημης κριτικής που τους κατηγόρησε για περισσή ανεκδοτολογία, ότι έγραφαν με μοναδικό σκοπό το γέλιο αλλά, κυρίως, ότι από τα έργα τους απουσίαζε ο θετικός ήρωας, πράγμα ανεπίτρεπτο, σύμφωνα με το λογοτεχνικό δόγμα της εποχής. Είναι συγγραφείς πολλών διηγημάτων, χρονογραφημάτων, κινηματογραφικών σεναρίων και ενός βιβλίου για την Αμερική: "Μονώροφη Αμερική" (1936). Τα δύο μυθιστορήματά τους μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και γυρίστηκαν ταινίες στην Πολωνία, την Αγγλία και την Κούβα, ενώ στη Ρωσία, εκτός από τον κινηματογράφο, ανέβηκαν και στο θέατρο. Ο Ιλφ πέθανε λίγο μετά από το ταξίδι του στην Αμερική, αφού είχε επιδεινωθεί η κατάσταση της υγείας του -έπασχε από φυματίωση. Πέντε χρόνια μετά τον Ιλφ σκοτώθηκε κι ο Πετρόφ σε αεροπορικό δυστύχημα, καθώς επέστρεφε από την πολιορκημένη Σεβαστούπολη, ως πολεμικός ανταποκριτής της "Πράβντα".
Ω, η πόλη Πιστσεσλάβ! Τι θαυμαστό μέρος! Εδώ, ζούσε ο Γιγκόρ Κάρλοβιτς Φιλιούριν, ένας άνθρωπος τόσο συνηθισμένος που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι αόρατος...