Η ΙΘΑΣΚΟΥΝ Η Άννα Μαρία καθόταν στην άμμο, είχε πάρει αγκαλιά τα πόδια της, είχε το κεφάλι της στα γόνατα και έκλαιγε. Μια πανέμορφη Ισπανίδα έκατσε απέναντί της και τέντωσε τα χέρια της και της έκανε νόημα “έλα στην αγκαλιά μου” τα κορίτσια αγκαλιάστηκαν. Η Άννα Μαρία έκλαιγε και εκείνη της χάιδευε την πλάτη και είπε στα ισπανικά: - Μακάρι να μιλούσα ελληνικά και να σε ρωτούσα τι έχεις καρδούλα μου. Η Άννα Μαρία την έσφιξε πιο πολύ και είπε στα ισπανικά: - Πεθαίνω. Η Ισπανίδα την έπιασε από τους ώμους και την απομάκρυνε ώστε να την κοιτάξει στα μάτια της χαμογέλασε και είπε με ενθουσιασμό: - Αυτό είναι τέλειο! Τί ώρα; - Κατάλαβες τί σου είπα; - Κατάλαβα και είναι υπέροχο! Είναι υπέροχο να το ξέρεις! Εγώ έχω βάλει μηχάνημα. Να κοίτα τι έχω! Και ανοίγει το πουκάμισό της και της δείχνει ένα μεγάλο χειρουργείο στην καρδιά της. - Βηματοδότη, ρωτάει η Άννα Μαρία. - Όχι βηματοδότη, έχω απινιδωτή, είναι αυτό που κάνουν οι γιατροί όταν σταματάει η καρδιά και φωνάζουν κάντε πίσω και δίνουν ρεύμα, έχω αυτό σε μικρογραφία πάνω στην καρδιά μου και έχει δουλέψει ήδη τρεις φορές, μπορεί να πεθάνω ανά πάσα στιγμή. Ξέρεις τι υπέροχο δώρο είναι αυτό; Ζεις κάθε μέρα σα να είναι η τελευταία, ξυπνάς το πρωί χαρούμενη που έχεις μία ακόμα στη διάθεσή σου, απολαμβάνεις όλες τις μικρές στιγμές, λες σ’ αγαπώ όσο περισσότερο γίνεται, έχεις πει σε συγχωρώ σε όλους όσους σ’ έχουν πληγώσει, έχεις τακτοποιήσει όλες τις εκκρεμότητες. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι, να είχαν συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να πεθάνουν αύριο, σήμερα, τώρα. Και να βρουν τη δύναμη να φύγουν από τη σκουριασμένη ζωή τους, από την άσχημη σχέση τους. Να έλεγαν σε συγχωρώ, σε όσους μισούν. Να έλεγαν σ’ ευχαριστώ και σ’ αγαπώ σε αυτούς που αγαπάνε. Αυτά που θα ζήσουν τις ημέρες που μετράνε αντίστροφα τη ζωή τους, μπορεί να είναι πολύ πιο ουσιαστικά και ποιοτικά από όλη τη ζωή που έκαναν μέχρι τώρα. Και εγώ, από εχθές που ήρθατε και στήσατε τη σκηνή, βλέπω ένα ερωτευμένο κορίτσι να ξέρει να ζει, να αγαπάει να κάνει έρωτα. - Πού το ξέρεις ότι κάναμε έρωτα, ρωτάει η Άννα Μαρία ξαφνιασμένη. - Όλοι το ξέρουνε. Οι σκιές σας φαινόντουσαν πάνω στη σκηνή, όλα τα τροχόσπιτα που είναι εδώ, έκαναν έρωτα μετά από αυτό που είδαν! Η Άννα Μαρία έβαλε δυνατά γέλια, έπιασε το πρόσωπό της με τις δύο χούφτες της και κρύφτηκε γελώντας, από τη μία, ντράπηκε από την άλλη σκεφτικε ότι ‘’τώρα έγινε δεν αλλάζει’’ και την πήρε αγκαλιά, χαρούμενη για τις υπέροχες συμβουλές της. - Πώς σε λένε, ρώτησε η Άννα Μαρία. - Είμαι η Ιθάσκουν. - Είσαι η Αγία Ιθάσκουν! Την ξαναπήρε μία σφιχτή αγκαλιά και πήγε τρέχοντας στον Άρη. Ο οποίος όλη την ώρα έβλεπε και το κλάμα και το γέλιο. Όταν την είδε να έρχεται προς το μέρος του σηκώθηκε όρθιος. Η Άννα Μαρία άνοιξε τα χέρια της. Ο Άρης έκανε το ίδιο. Η φόρα που είχε η Άννα Μαρία όταν έπεσε πάνω του, έκανε τον Άρη να πέσει κάτω και τώρα αγκαλιασμένοι κυλιούνται στην άμμο, τον φιλάει και του φωνάζει: «Σ’ αγαπώ, I love you, Ti amo, Te amo, Je t’ aime, lch liebe dich, seni seviyorum, Obicham te». Του είπε σ’ αγαπώ, σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Ο Άρης της είπε: «και εγώ και εγώ πάρα πολύ, από την πρώτη στιγμή είπα αυτή είναι η γυναίκα της ζωής μου.» Η ΑΓΝΗ Στο τραπέζι οι συμμαθητές δυσκολεύτηκαν να γνωρίσουν την Αγνή και όλοι της είπαν «πως χόντρυνες έτσι, γιατί άφησες τον εαυτό σου να φτάσεις αυτά τα χαλιά, πώς κατάντησες έτσι». Η Αγνή όμως, απαντούσε σε όλους με κοπλιμέντα, στον έναν είπε «αυτό το χρώμα μπλούζα τονίζει πολύ τα μάτια σου», στον άλλον είπε «είσαι πιο γοητευτικός τώρα που γκρίζαρες». Σε άλλον «σου πάνε πολύ αυτά τα γυαλιά», στην άλλη είπε «οι ανταύγειες αυτές σου πάνε πολύ», σε μία άλλη «το άρωμα αυτό σου ταιριάζει πολύ». Σε όλους βρήκε κάτι θετικό να πει. Η Ντόρα γύρισε από το μπάνιο, μόλις είδε την Αγνή την αγκάλιασε και της είπε «δεν έχεις αλλάξει καθόλου» και την έσφιξε στην αγκαλιά της. Μία συμμαθήτρια είπε «όχι και καθόλου 80 κιλά πήρε». Τότε η Ντόρα τσαντίστηκε πάρα πολύ και της απαντάει: - Εσύ που κρίνεις με την ζυγαριά, βλέπεις αλλαγή, εγώ που κρίνω από την ψυχή και την αύρα, τη βλέπω ίδια! Η αύρα της Αγνής είναι τόσο φωτεινή, τόσο καθαρή όπως ήταν και στα 15. Το βλέμμα της είναι τόσο λαμπερό και αγνό όπως τότε. Η Αγνή έχει την ίδια Αγνή καρδιά όλα αυτά τα χρόνια. Θέλω να σου πω κάτι, σε σένα που κρίνεις με τη ζυγαριά, εύχομαι να μην αρρωστήσεις ποτέ, να μην χρειαστείς φάρμακα, να μην ξερρυθμιστεί ποτέ ο θυρεοειδής σου, να μην χρειαστεί να κάνεις παιδιά και χαλάσεις αυτό το σωματάκι. Να μην περάσεις ποτέ κλιμακτήριο και εμμηνόπαυση και χαλάσουν οι ορμόνες σου. Γιατί αν παχύνεις μετά θα λένε για σένα αυτές τις χοντράδες που λες εσύ τώρα. - Εγώ το είπα για το καλό της, δεν το είπα με κακία. - Αλήθεια; Θέλεις εσύ το καλό της περισσότερο από εκείνη; Λες να μην το ξέρει ότι έχει πάρει μερικά κιλά, είπε τσαντισμένα η Ντόρα. H Αγνή την έπιασε από τον ώμο και είπε: «Έλα τώρα. Σταμάτα σε παρακαλώ μην τσαντίζεσαι, το έχω συνηθίσει. Έλα να κάτσουμε». Όταν καθίσαν άρχισε να λέει η Αγνή μία ιστορία: - Όταν ήμουν μικρή μου έλεγε η γιαγιά μου «Αγνή μου εκεί που είναι να πεις κάτι, σκέψου να πεις κάτι καλό. Οι άνθρωποι είναι κουρασμένοι, απογοητευμένοι, αν τους κάνεις ένα όμορφο κομπλιμέντο για παράδειγμα, τι ωραία που είναι η μπλούζα σου, κάθε φορά που θα την φοράει θα το σκέφτεται και για λίγο θα χαμογελάει. Αν τους κάνεις ένα κακό κομπλιμέντο θα το σκέφτονται χρόνια και μπορεί να γίνει το πριόνι που θα τους κόψει τα φτερά». Αυτή ήταν η συμβουλή της και την άκουσα. - Αχ, μπράβο στη γιαγιά σου! Δίκιο έχει έτσι είναι!