Ω! Θεέ μου! Εκεί που η Φύση τ Αθάνατα θυμίζει κι οι αιώνες σέρνουν τα βήματά τους εκεί που οι Θεοί ερίζουν για την αρχή του Κόσμου κι οι Ήλιοι με λάβα καίν τα σωθικά τους κάπου εκεί βρίσκεστε Σεις της Φύσης θείοι Ψίθυροι! Εκεί που Γήινοι Θεοί Αγώνα κάνουν Αθάνατοι να μείνουν στη μνήμη των αιώνων εκεί που ο πόνος και η θλίψη τα βογκητά τους αφήνουν στου αγέρα τα φτερά απάνω κάπου εκεί βρίσκεστε Σεις της Φύσης θείοι Ψίθυροι! Σ....
Της καρδιάς μου τα φύλλα άνοιξα κι έρωτες άφησα αφύλαχτους στο χρυσοκύανο κύμα Κι αυτό τους ταξίδεψε στου φλοίσβου τ απαλό το φίλημα στου δέντρου το πράσινο φύλλο εκεί που η φύση ανάκλιτη υμνεί τον πόθο της κι εκεί που ο νους αγάλλεται στο ερωτικό των άστρων ψιθύρισμα Σ....
Μέσα στο διάβα των χρόνων ο γράφων προσπάθησε να αφομοιώσει στη δική του σκέψη την εργασία των ειδικών επιστημόνων, της Αστρονομίας, Κοσμολογίας, Bιολογίας, Γεωλογίας, Αρχαιολογίας και Ιστορίας αλλά και τη Φιλοσοφική σκέψη, ώστε να μπορέσει με λογικά επιχειρήματα, αλλά και με στοχασμό και Φαντασία, να προσεγγίσει, όσο του το επιτρέπουν οι νοητικές του δυνάμεις, στο άδυτο του Απόλυτου Απείρου....