[από το "Δεύτερο στάσιμο":] Ομοφωνία αναπνοής των υπνούντων, ανάσες που αγνοεί, που η διαδοχή των ημερών τις διαψεύδει, δηλητήριο που μολύνει τις μέρες....
Μπορεί κανείς εύκολα να μιλά για Εκκλησία, για Ορθοδοξία, να βγάζει διθυραμβικούς λόγους για τα πολιτισμικά επιτεύγματα της Παράδοσης, να στηλιτεύει εχθρούς, να αυτοκολακεύεται ως προνομιούχος ιδιοκτήτης του εκκλησιαστικού οικοδομήματος και ως υπερασπιστής των "ιερών και των δικαίων" και με την ίδια ευκολία να μη βλέπει πως "ο Χριστός-Λόγος εξακολουθεί να αποδοκιμάζεται και να αποπέμπεται από τον κόσμο"....