Η τεράστια δημοφιλία της φράσης «Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, τότε ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις» του Κοέλιο αποδεικνύει ότι για τον άνθρωπο σήμερα είναι δυσνόητη η ύπαρξη άλλων ανθρώπων, που επίσης θέλουν πιθανότατα κάτι πάρα πολύ και είναι, επιπρόσθετα, πάρα πολλοί, με αποτέλεσμα το σύμπαν να τρέχει και να μην προλαβαίνει να πάρει τις παραγγελίες των «θέλω» του καθένα• σαν τον Βέγγο σερβιτόρο...
Ο Γουλιέλμος Σπουτακιέρα κοντεύει τα τριάντα και ζει ακόμη με τους γονείς του κάπου στην επαρχία της Λομβαρδίας: δεν έχει πάρει πτυχίο, δεν έχει βρει δουλειά, δεν έχει παρέες κι ακόμη λιγότερο ερωτικές κατακτήσεις...
Ο Μορέλ, πρώην αντιστασιακός εκτοπισμένος στα ναζιστικά στρατόπεδα, συνεχίζει τον αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα υπερασπιζόμενος τους ελέφαντες που αφανίζονται ανελέητα από αποικιοκράτες, ιθαγενείς και αυτονομιστές...
H γνωριμία της Μαρίνας Τσβετάγιεβα με τη Νάταλι Μπάρνεϊ στο Παρίσι του μεσοπολέμου έγινε αφορμή να γράψει η Ρωσίδα κορυφαία ποιήτρια του 20ού αιώνα ένα από τα πιο τολμηρά και προβοκατόρικα κείμενά της...
Μια παιγνιώδης συλλογή διηγημάτων για την ετερότητα, τον χαώδη σύγχρονο κόσμο και την ανοησία των βεβαιοτήτων: γιατί το καλό χιούμορ δεν είναι ποτέ αστόχαστο και καμμιά ταυτότητα δεν είναι αυθεντική...
Το 1924, συνυποψήφιοι για το Νόμπελ ήταν ο Τόμας Μαν, ο Τόμας Χάρντυ, ο Τζώρτζ Μπέρναρντ Σω- δεν διαβάσαμε ποτέ στα ελληνικά αυτόν που τους το πήρε, τον Πολωνό Βλαντίσλαβ Στανίσλαβ Ρέιμοντ με το βιβλίο ΕΞΕΓΕΡΣΗ...
Γραμμένη από τον πατέρα του μεσογειακού νουάρ, Αουγκούστο ντε Άντζελις, Η Δολοφονία του τραπεζίτη δεν μας φέρνει αντιμέτωπους μόνο με ένα πτώμα και τους ύποπτους θύτες, αλλά και με μια κοινωνία που παραδίδεται στον φασισμό...
Ο Mάρτυρας κυκλοφόρησε το 1948 στη σειρά «Ελπίδα» της Gallimard που διηύθυνε ο Albert Camus, στενός φίλος, συνεργάτης και συναγωνιστής στην Αντίσταση του Jean Bloch-Michel (Παρίσι, 1912-1987)...
Οι λόγοι περί φύλου και σεξουαλικότητας κατά το γύρισμα του 19ου προς τον 20ό αιώνα, πανευρωπαϊκά γνωρίζουν μια πρωτοφανή άνθιση σε όλους τους τομείς της κοινωνίας: πολιτική, δημοσιογραφία, επιστήμη (και ψευδο-επιστήμη), φιλοσοφία, εικαστικά, λογοτεχνία....
"Κείμενα που εγγράφονται στο είδος της μέγιστης αφηγηματικής συντομίας", αποτυπώσεις του ασταθούς κόσμου μας όπου το ασυνήθιστο μπορεί να είναι κανονικό και το πραγματικό μπορεί να φαίνεται παράδοξο....
Το dada γεννήθηκε στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, από μια ηθική απαίτηση, από το βαθύ συναίσθημα ότι ο άνθρωπος, ως κεντρική παράσταση της πνευματικής δημιουργίας, στηρίζει την υπεροχή του σε χρεοκοπημένες έννοιες, σε νεκρά πράγματα, σε αγαθά που αποκτηθήκανε με αισχρό τρόπο (Tristan Tzara)....