Το βιβλίο δεν εξιστορεί απλώς τον ατομικό βίο μιας γυναίκας αλλά αφηγείται την ιστορία του 20ού αιώνα, ιδωμένη μέσα από τις εμπειρίες της συγκεκριμένης γυναίκας...
"Σας μιλώ για το Βυζάντιο", με την προσοχή εστιασμένη στα επιτεύγματα της χιλιόχρονης αυτής αυτοκρατορίας, υπογραμμίζοντας τα κατάλοιπα του πολιτισμού της στη σύγχρονη κοινωνία, σ αυτό που ονομάζουμε "το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο"....
Στο αφήγημα "Διατί η μηλιά δεν έγεινε μηλέα" (1885) απαντούν και συναρτώνται πίσω από το μετωνυμικής κοπής σύμβολο της μηλιάς όχι μόνο οι συγκαιρινοί προβληματισμοί για την παιδεία, τη γλώσσα και το μέλλον του έθνους, αλλά και παλαιά φιλοσοφικά προβλήματα που βρίσκονταν προς τα τέλη του 19ου αιώνα ξανά στο προσκήνιο της ευρωπαϊκής διανόησης: η διαμάχη μεταξύ νομιναλισμού και ρεαλισμού, η καταγωγή της ανθρώπινης γλώσσας (φύσει/θέσει), η λογικοκρατία και η αισθησιοκρατία....
ΟΛΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ Όλοι υπήρξαμε κάποτε και αρχαίοι και Αθηναίοι, διεκδικούμε μια θέση θεωρείου στο παρελθόν όπως το δηλώνουν τα μαξιμαλιστικά βαφτιστικά «Άλκης», «Αλκμήνη», «Άλκηστις», «είπα στην Άλκηστις» που σκεπάζουν την Μπαστουνοβλαχία την ενδιάμεση μετά τα μεγαλεία· αν σε πρόσφατο αιώνα είχαν ζήσει εδώ δύο συνονόματοι, ο ένας μητροπολίτης κι ο άλλος καροποιός, εμείς αισθανόμαστε απευθείας μακρανεψιοί του μητροπολίτη: κανενός ο παππούς δεν βοσκούσε τις αίγες στη Βροσίνα, κανενός δεν έβγαινε στην Στυλίδα με την ψαρόβαρκα, κανένας προπάππος δεν έστρωνε ράγες στην Αριζόνα, όλοι στα ριζά του Ερεχθείου είδαμε το φως....
Δεν είναι συνηθισμένο σοβαροί επιστήμονες, όπως μερικοί θεωρούν την αφεντιά μου, για τα βυζαντινά πράγματα, να μπαίνουν στα χωράφια συναδέλφων τους άλλης ειδικότητας....