Ένας ελλόγιμος πλην χολιασμένος αοιδός στην αυλή του Μουράτ Χαν Δ΄ πομπεύει βεζίρηδες, πασάδες, ομοτέχνους, με λίβελους δριμείς και λογιών κοπρολογίες...
«Όταν, το 1914, ο Σατί Μπέης ετοιμάζεται να ανοίξει στο Σισλί ένα σχολειό που θα εφαρμόζει τις πιο καινοτόμες εκπαιδευτικές μεθόδους της Εσπερίας, ζητά απ’ τον επιστήθιο φίλο του Τεβφίκ Φικρέτ να λαμπρύνει με την πένα του την περίσταση...
Ο Οζντεμίρ Ασάφ υπηρέτησε με ευσυνειδησία την ποίηση από τα πρώτα εφηβικά του χρόνια έως και τον θάνατό του, γεγονός που τον έκανε αρκετά δημοφιλή στο αναγνωστικό κοινό...
Η παρούσα έκδοση περιέχει περιέχει είκοσι εννιά ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ τα οποία αντλήσαμε από δημοσιεύσεις σε περιοδικά του μεσοπολέμου και από την έκδοση της «ΝΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» στις αρχές της δεκαετίας του 1950, στο Βουκουρέστι...
«Πότε με ανάλαφρο χιούμορ και πότε με τρυφερό σαρκασμό, ένας έκπτωτος ποιητής του σαραγιού ζωντανεύει τα άνηβα εκείνα αγόρια που, ντυμένα γυναικεία, λικνίζονται στον ατάσθαλο Χορό των Κουταλιών υπό τους ήχους νταουλιών, λύρας και λαούτου, για να πουλήσουν τέλος το κορμί τους στον πρώτο πλειοδότη...
«Κάποιος βασανισμένος από την άθλια μεταχείριση του αφεντικού του γαϊδαράκος συναντάει ένα κοπάδι γελάδια να βόσκουν αμέριμνα και, συνειδητοποιώντας την αδικία σε βάρος των αβασταγών, αποφασίζει να αμφισβητήσει την τάξη του κόσμου με μια πράξη κοινωνικής ανυπακοής! Όντας από τους κορυφαίους τεχνίτες της παλατιανής οθωμανικής γραμματείας, ο Γιουσούφ Σινάν ή Σεϋχί του Γκερμιγιάν ή απλώς Γιατρός Σινάν (1373-1431), που γεννήθηκε στην Κιουτάχεια της Δυτικής Ανατολίας, σπούδασε οφθαλμολογία, λογοτεχνία και ισλαμικό μυστικισμό στην Περσία, ενώ χρημάτισε κουράντης αυτοκρατόρων και άλλων τρανών αρχόντων της εποχής, σκαρώνει αυτό το βραχύ, περίτεχνα σατιρικό και αυτοσαρκαστικό masnavi καθώς ταξιδεύει στο χωριό που του είχε χαρίσει εις αναγνώριση των υπηρεσιών του ο δαψιλής πάτρωνάς του σουλτάνος Μεχμέτ Τσελεμπή, μα στο δρόμο τον κατακλέβουν και τονε δέρνουν άγρια οι ληστές...
Δεν είχα παθιαστεί ξανά έτσι
Με το βύσσινο στο κλαδί,
Με το φως της βιτρίνας,
Με τη μυρωδιά σάλτσας στην κουζίνα μου,
Με το τρεχούμενο ποταμό, με το ιπτάμενο σύννεφο,
Ποτέ δεν είχα παθιαστεί τόσο με τη ζωή...
Το έπος του Ναζίμ Χικμέτ Ανθρώπινα τοπία της πατρίδας μου είναι αφιερωμένο στην γυναίκα του, την Πιραγέ, η οποία του συμπαραστάθηκε στα πέτρινα χρόνια της ζωής του τότε που ήταν υπό κράτηση στις φυλακές της Προύσας...
Ο Μεχμέτ Κανσού, είτε ως πνευματικός δημιουργός είτε ως απλός πολίτης, έχει βαθιά ριζωμένη μέσα του την αίσθηση της προσφοράς στην κοινωνία, την αίσθηση της υπηρεσίας προς το κοινωνικό σύνολο....