«Είναι η γνωστή ιστορία: οι μεγάλοι βασιλιάδες, οι ισχυροί, που κάποια πράγματα τα αντιλαμβάνονται, ανέκαθεν πλήρωναν τους γελωτοποιούς της Αυλής, ώστε να παρουσιάζουν, μπροστά σε ένα κοινό αυλικών υψηλού επιπέδου,
Αυτή είναι η ιστορία του Ιόν Καζάκου, εργάτη από τη Ρουμανία, που πυρπολήθηκε από τον εργοδότη του στην Ιταλία, στις 14 Μαρτίου του 2000, όπως τη διηγήθηκε η κόρη του, Φλορίνα Καζάκου, στον Ντάριο Φο δεκατρία χρόνια αργότερα...
Όπως έλεγε και ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, «στους σκοτεινούς καιρούς τραγουδάμε τους σκοτεινούς καιρούς, ύστερα θα έρθει και για εμάς ο καιρός των τριαντάφυλλων»...
"Έχω περάσει τα ογδόντα αλλά έχω ζήσει τουλάχιστον εκατόν πενήντα χρόνια", λέει στην αρχή αυτού του βιβλίου ο Ντάριο Φο, ο πασίγνωστος σε όλο τον κόσμο ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας, βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1997....
Το 1997, η Σουηδική Ακαδημία έδωσε το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας στον Ντάριο Φο, απόφαση που, όπως είπε ο ίδιος στην ομιλία του, προκάλεσε αναταραχή, τόσο στους κύκλους του Πάπα, όσο και στους ιταλικούς κύκλους των "εκλεκτών"....