Τη στιγμή που ο Χριστός άφηνε άδεια τα σάβανά του, ξεκίνησε ένα εκρηκτικό στοίχημα που θα κρατήσει όσο κρατά η ιστορία: Πόσο Εκκλησία μπορεί να είναι μια Εκκλησία, αν τυχόν στην Ανάσταση του Χριστού δεν βλέπει το μέλλον του σύμπαντος, κι αν τη ματιά αυτή δεν την κάνει όπλο σε καθημερινές της οδομαχίες εναντίον κάθε θανάτου; Το βιβλίο επιχειρεί να ψηλαφίσει το ερώτημα, βάσει της βιβλικής σκέψης και της Μεγαλοβδομαδιάτικης και Αναστάσιμης υμνολογίας....
Μήπως η χριστιανική εκκλησία είναι κάτι σαν μετεωρίτης που έπεσε στη γη από άλλο σύμπαν; Μήπως, δηλαδή, είναι κάτι φτιαγμένο, τετελεσμένο και ως εκ τούτου άσχετο ουσιαστικά προς τον χώρο και τον χρόνο γύρω του; Το βιβλίο αυτό απαντά "όχι"....
Ένας άνθρωπος που άνοιξε δρόμους με τα ίδια του τα βήματα! Έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί ο Νικόλαος Κασάτκιν, ο κληρικός που πρόσφερε την Ορθόδοξη πίστη στον ιαπωνικό λαό κατά τα μέσα του 19ου αιώνα....
Αν η (ιερ)αποστολή είναι η μαρτυρία για έναν Θεό Τριαδικό (δηλαδή για έναν Θεό που είναι -σα να λέμε- μια αιώνια συντροφιά, της οποίας ο τρόπος ύπαρξης είναι η αγάπη) και για τον πονετικό Χριστό που σταυρώθηκε και αναστήθηκε «θανάτω θάνατον πατήσας», τότε και τα δύο (αφενός η θεολογική διδαχή, και αφετέρου η έμπρακτη σύγκρουση με τις δυνάμεις της κοινωνικής αδικίας) εδράζονται στο έργο του Χριστού και στον τριαδικό τρόπο ύπαρξης...